Journal №3 (47) / 2022|KELM

WYKAZ ZAŁĄCZONYCH PLIKÓW

ANALIZA DEFINITYWNA POJĘCIA „KULTURA DEMOKRATYCZNA PRZYSZŁYCH MENEDŻERÓW OŚWIATY”

Olha Holovko

aspirantka Katedry Teorii i Praktyki Kształcenia Technologicznego i Zawodowego Uczelni publicznej „Donbasski Państwowy Uniwersytet Pedagogiczny” (Słowiańsk, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0001-8748-2169

Anotation. Artykuł przedstawia zagadnienia kształcenia zawodowego przyszłych menedżerów oświaty, w szczególności konkretyzację treści i struktury ich kultury demokratycznej. W artykule przeanalizowano definicje zbliżone do badanego zjawiska: kultura innowacyjna, kultura zarządzania, zarządcza kultura pedagogiczna. Podstawa teoretyczną badań stały się krajowe i zagraniczne źródła literackie, uwzględniono również przepisy dokumentu ramowego określającego kompetencje dla kultury demokracji. Na podstawie przeprowadzonej analizy podano autorską definicję demokratycznej kultury przyszłego menedżera oświaty, która uwzględnia specyfikę działalności zawodowej przyszłych specjalistów i traktowana jest jako kompleks cech osobistych przyszłych specjalistów (przywództwo, odpowiedzialność, inicjatywa, tolerancja, szacunek dla ludzi, empatia), oparty o kompetencje demokratyczne (wiedza, wartości, umiejętności, relacje) podczas podejmowania decyzji zarządczych i planowania w dziedzinie oświaty. Wyjaśniono strukturę kultury demokratycznej przyszłych menedżerów oświaty, która zawiera elementy aksjologiczne, epistemologiczne, komunikacyjne i czynnościowe oraz refleksyjne.
Keywords: Artykuł przedstawia zagadnienia kształcenia zawodowego przyszłych menedżerów oświaty, w szczególności konkretyzację treści i struktury ich kultury demokratycznej. W artykule przeanalizowano definicje zbliżone do badanego zjawiska: kultura innowacyjna, kultura zarządzania, zarządcza kultura pedagogiczna. Podstawa teoretyczną badań stały się krajowe i zagraniczne źródła literackie, uwzględniono również przepisy dokumentu ramowego określającego kompetencje dla kultury demokracji. Na podstawie przeprowadzonej analizy podano autorską definicję demokratycznej kultury przyszłego menedżera oświaty, która uwzględnia specyfikę działalności zawodowej przyszłych specjalistów i traktowana jest jako kompleks cech osobistych przyszłych specjalistów (przywództwo, odpowiedzialność, inicjatywa, tolerancja, szacunek dla ludzi, empatia), oparty o kompetencje demokratyczne (wiedza, wartości, umiejętności, relacje) podczas podejmowania decyzji zarządczych i planowania w dziedzinie oświaty. Wyjaśniono strukturę kultury demokratycznej przyszłych menedżerów oświaty, która zawiera elementy aksjologiczne, epistemologiczne, komunikacyjne i czynnościowe oraz refleksyjne.

METODOLOGICZNE PODSTAWY ROZWOJU KRYTYCZNEGO MYŚLENIA PRZYSZŁYCH NAUCZYCIELI INFORMATYKI

Vita Ovdiichuk

aspirantka Katedry Edukacji Podstawowej i Przedszkolnej, prywatnej instytucji szkolnictwa wyższego „Międzynarodowy Uniwersytet Ekonomiczno-Humanistyczny imienia akademika Stepana Demianchuka” (Równe, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-3818-1383

Anotation. Artykuł ujawnia metodologię rozwoju krytycznego myślenia przyszłych nauczycieli informatyki w procesie kształcenia zawodowego w instytucjach szkolnictwa wyższego. Zidentyfikowano kluczowe podejścia, wyróżniono podejścia kompetencyjne, osobiste, aktywizacyjne, integracyjne, systemowe i synergiczne, ze względu na ich kombinację i cechy wdrożenia. Okazało się, że podejście kompetencyjne zapewnia kształtowanie kompetencji ogólnych i zawodowych, których przyszły nauczyciel informatyki potrzebuje do pomyślnej samorealizacji. Podejście osobiste zapewnia świadomość siebie jako osoby, służy kształtowaniu się nauczyciela, który ma indywidualny styl aktywności zawodowej. Dzięki wdrożeniu podejścia integracyjnego przyszły nauczyciel będzie mógł z powodzeniem zintegrować różne technologie, dyscypliny, formy i metody w procesie nauczania informatyki, skupić uwagę uczniów na ponadprzeciętnych tematach, które pomogą im kształtować ideę społeczeństwa, jego rozwoju, zdolność do stosowania zdobytej wiedzy w sytuacjach życiowych. Wdrożenie podejścia systemowego przyczyni się do rozwoju i udoskonalenia myślenia systemowego, które jest ściśle związane z krytycznym. Zasady synergii zapewnią profesjonalną formację i adaptację przyszłego nauczyciela poprzez różne dyscypliny dydaktyczne, biorąc pod uwagę ich interdyscyplinarne powiązania.
Keywords: Artykuł ujawnia metodologię rozwoju krytycznego myślenia przyszłych nauczycieli informatyki w procesie kształcenia zawodowego w instytucjach szkolnictwa wyższego. Zidentyfikowano kluczowe podejścia, wyróżniono podejścia kompetencyjne, osobiste, aktywizacyjne, integracyjne, systemowe i synergiczne, ze względu na ich kombinację i cechy wdrożenia. Okazało się, że podejście kompetencyjne zapewnia kształtowanie kompetencji ogólnych i zawodowych, których przyszły nauczyciel informatyki potrzebuje do pomyślnej samorealizacji. Podejście osobiste zapewnia świadomość siebie jako osoby, służy kształtowaniu się nauczyciela, który ma indywidualny styl aktywności zawodowej. Dzięki wdrożeniu podejścia integracyjnego przyszły nauczyciel będzie mógł z powodzeniem zintegrować różne technologie, dyscypliny, formy i metody w procesie nauczania informatyki, skupić uwagę uczniów na ponadprzeciętnych tematach, które pomogą im kształtować ideę społeczeństwa, jego rozwoju, zdolność do stosowania zdobytej wiedzy w sytuacjach życiowych. Wdrożenie podejścia systemowego przyczyni się do rozwoju i udoskonalenia myślenia systemowego, które jest ściśle związane z krytycznym. Zasady synergii zapewnią profesjonalną formację i adaptację przyszłego nauczyciela poprzez różne dyscypliny dydaktyczne, biorąc pod uwagę ich interdyscyplinarne powiązania.

STRATEGIA OPANOWANIA TECHNOLOGII NAUCZANIA ZORIENTOWANEGO NA BADANIA ZA POMOCĄ EKOSYSTEMU GO-LAB

Oleksandra Ordanovska, Kateryna Romashchenko

Oleksandra Ordanovska, doktor nauk pedagogicznych, docent, docent Katedry Innowacyjnych Technologii i Metodyki Nauczania Dyscyplin Naturalnych Instytucji państwowej „Południowoukraiński Narodowy Uniwersytet Pedagogiczny im. Uszyńskiego” (Odessa, Ukraina)
Kateryna Romashchenko, aspirantka Katedry Pedagogiki Instytucji państwowej „Południowoukraiński Narodowy Uniwersytet Pedagogiczny im. Uszyńskiego” (Odessa, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0003-4868-0087, ORCID ID: 0000-0002-4539-1661

Anotation. Wdrażanie innowacyjnych technologii edukacyjnych, najlepszych światowych praktyk nauczania dyscyplin matematycznych zależy przede wszystkim od gotowości nauczycieli do wdrożenia we własnych działaniach praktycznych, to znaczy od motywacji do prowadzenia innowacyjnych działań, świadomości nowoczesnych skutecznych i efektywnych metod, wysokiego poziomu kształtowania kompetencji informacyjnych i cyfrowych. Naszym celem było opracowanie strategii, która umożliwiłaby nauczycielom udostępnienie technologii nauczania zorientowanego na badania przy użyciu ekosystemu Go-Lab. Strategia przewiduje przejście określonych etapów wdrażania powyższej technologii, a mianowicie: planowanie, projektowanie, wdrażanie, korekta, z określonymi lokalnymi zadaniami i markerami, według których określa się sukces przejścia każdego etapu. Wyniki prac naukowobadawczych prowadzonych podczas szkoleń i kursów doskonalących w centrum rozwoju zawodowego kadry kierowniczej i specjalistów sfery socjonomicznej Uniwersytetu Uszyńskiego dowiodły skuteczność i efektywność opracowanego podejścia.
Keywords: Wdrażanie innowacyjnych technologii edukacyjnych, najlepszych światowych praktyk nauczania dyscyplin matematycznych zależy przede wszystkim od gotowości nauczycieli do wdrożenia we własnych działaniach praktycznych, to znaczy od motywacji do prowadzenia innowacyjnych działań, świadomości nowoczesnych skutecznych i efektywnych metod, wysokiego poziomu kształtowania kompetencji informacyjnych i cyfrowych. Naszym celem było opracowanie strategii, która umożliwiłaby nauczycielom udostępnienie technologii nauczania zorientowanego na badania przy użyciu ekosystemu Go-Lab. Strategia przewiduje przejście określonych etapów wdrażania powyższej technologii, a mianowicie: planowanie, projektowanie, wdrażanie, korekta, z określonymi lokalnymi zadaniami i markerami, według których określa się sukces przejścia każdego etapu. Wyniki prac naukowobadawczych prowadzonych podczas szkoleń i kursów doskonalących w centrum rozwoju zawodowego kadry kierowniczej i specjalistów sfery socjonomicznej Uniwersytetu Uszyńskiego dowiodły skuteczność i efektywność opracowanego podejścia.

WYKORZYSTANIE NIEKONWENCJONALNYCH METOD PRACY LOGOPEDYCZNEJ W KOREKCJI MOWY DZIECI W WIEKU PRZEDSZKOLNYM

Roksolyana Pryzvanska, Mariana Porodko

Roksolyana Pryzvanska, kandydat nauk psychologicznych, docent Katedry Edukacji Specjalnej Lwowskiego Uniwersytetu Narodowego imienia Iwana Franki (Lwów, Ukraina)
Mariana Porodko, kandydat nauk pedagogicznych, docent Katedry Edukacji Specjalnej Lwowskiego Uniwersytetu Narodowego imienia Iwana Franki (Lwów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0001-7635-1227, ORCID ID: 0000-0002-6306-826X

Anotation. Artykuł porusza problem wspierania i pomagania dzieciom w wieku przedszkolnym w przezwyciężaniu zaburzeń mowy, ponieważ takie zaburzenia wpływają na kształtowanie innych procesów umysłowych, a także stosowanie niekonwencjonalnych metod pracy logopedycznej w celu skutecznego korygowania i aktywnego włączania dzieci do pracy nad przezwyciężeniem wad wymowy dźwiękowej. Przeprowadzono badanie logopedów w celu zbadania specyfiki ich pracy i świadomości rozszerzenia zakresu tradycyjnych metod pracy. Sformułowano wniosek, że ankietowani specjaliści jako całość nie są w stanie jasno określić potrzeby i skuteczności stosowania nowych niekonwencjonalnych metod w celu przezwyciężenia pewnych zaburzeń mowy. Zalecenia dotyczące potrzeby przeprowadzenia dodatkowych ćwiczeń dla logopedów w celu zapoznania ich z nowymi niekonwencjonalnymi sposobami pracy, podczas których należy podać konkretne metody pracy logopedycznej i kształtować umiejętności wykorzystania ich do określonych celów korekcyjnych.
Keywords: Artykuł porusza problem wspierania i pomagania dzieciom w wieku przedszkolnym w przezwyciężaniu zaburzeń mowy, ponieważ takie zaburzenia wpływają na kształtowanie innych procesów umysłowych, a także stosowanie niekonwencjonalnych metod pracy logopedycznej w celu skutecznego korygowania i aktywnego włączania dzieci do pracy nad przezwyciężeniem wad wymowy dźwiękowej. Przeprowadzono badanie logopedów w celu zbadania specyfiki ich pracy i świadomości rozszerzenia zakresu tradycyjnych metod pracy. Sformułowano wniosek, że ankietowani specjaliści jako całość nie są w stanie jasno określić potrzeby i skuteczności stosowania nowych niekonwencjonalnych metod w celu przezwyciężenia pewnych zaburzeń mowy. Zalecenia dotyczące potrzeby przeprowadzenia dodatkowych ćwiczeń dla logopedów w celu zapoznania ich z nowymi niekonwencjonalnymi sposobami pracy, podczas których należy podać konkretne metody pracy logopedycznej i kształtować umiejętności wykorzystania ich do określonych celów korekcyjnych.

KSZTAŁTOWANIE SIĘ NOWOCZESNEGO ŚRODOWISKA EDUKACYJNEGO WYDZIAŁU JAKO PROBLEM NAUKOWO-DYDAKTYCZNY

Svitlana Simakova

aspirantka Katedry Edukacji Podstawowej i Zawodowej Charkowskiego Narodowego Uniwersytetu Pedagogicznego imienia H.S. Skoworody (Charków, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0001-8173-3625

Anotation. Artykuł poświęcono określeniu głównych aspektów kształtowania się środowiska edukacyjnego jako istotnego elementu funkcjonowania wydziału instytucji szkolnictwa wyższego. Za pomocą literatury referencyjnej scharakteryzowano istotę pojęć „wydział”, „środowisko”, „środowisko edukacyjne”. Wyznaczono cele, podstawowe zadania działalności wydziału, wyznaczono rolę, miejsce, funkcje, wyznaczono właściwości środowiska edukacyjnego wydziału. Przeprowadzono analizę prac naukowych badaczy poświęconych wdrażaniu doświadczeń organizacji środowiska edukacyjnego, a także zapewnieniu jego funkcjonowania na przykładzie różnych wydziałów szkół wyższych, charakterystyce podstawowych typów środowiska edukacyjnego wydziału, określeniu ich specyficznych cech. Na podstawie przeprowadzonej analizy podstawowych dokumentów normatywnych regulujących działalność wydziału oraz podsumowania poglądów naukowych naukowców na badane zjawisko wyodrębniono główne elementy strukturalne środowiska edukacyjnego wydziału.
Keywords: Artykuł poświęcono określeniu głównych aspektów kształtowania się środowiska edukacyjnego jako istotnego elementu funkcjonowania wydziału instytucji szkolnictwa wyższego. Za pomocą literatury referencyjnej scharakteryzowano istotę pojęć „wydział”, „środowisko”, „środowisko edukacyjne”. Wyznaczono cele, podstawowe zadania działalności wydziału, wyznaczono rolę, miejsce, funkcje, wyznaczono właściwości środowiska edukacyjnego wydziału. Przeprowadzono analizę prac naukowych badaczy poświęconych wdrażaniu doświadczeń organizacji środowiska edukacyjnego, a także zapewnieniu jego funkcjonowania na przykładzie różnych wydziałów szkół wyższych, charakterystyce podstawowych typów środowiska edukacyjnego wydziału, określeniu ich specyficznych cech. Na podstawie przeprowadzonej analizy podstawowych dokumentów normatywnych regulujących działalność wydziału oraz podsumowania poglądów naukowych naukowców na badane zjawisko wyodrębniono główne elementy strukturalne środowiska edukacyjnego wydziału.

EDUKACJA MEDIALNA I ROZWÓJ KRYTYCZNEGO MYŚLENIA PRZYSZŁYCH NAUCZYCIELI JĘZYKÓW

Olga Titova, Tetiana Radionova

Olga Titova, kandydat nauk filologicznych, docent Katedry Filologii Ukraińskiej Gorłowskiego Instytutu Języków Obcych Państwowa instytucja szkolnictwa wyższego „Donbasski Państwowy Uniwersytet Pedagogiczny” (Bachmut, Ukraina)
Tetiana Radionova, kandydat nauk filologicznych, docent Katedry Filologii Ukraińskiej Gorłowskiego Instytutu Języków Obcych Państwowa instytucja szkolnictwa wyższego „Donbasski Państwowy Uniwersytet Pedagogiczny” (Bachmut, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0001-7051-4822, ORCID ID: 0000-0002-6685-0257

Anotation. Artykuł poświęcono zagadnieniu optymalizacji kształcenia medialnego nauczycieli języka ukraińskiego. Koncentruje się na środkach realizacji głównych zasad krytycznego myślenia w procesie edukacyjnym. Przedstawiono doświadczenie w nauczaniu dyscypliny swobodnego wyboru „Edukacja medialna i krytyczne myślenie na lekcjach języka ukraińskiego”, skierowanej do studentów na pierwszym (bakalaureackim) poziomie szkolnictwa wyższego w specjalności przedmiotowej 014.01 Wykształcenie średnie (język ukraiński i literatura). Podkreślono, że w warunkach wojny informacyjnej bardzo ważne jest uzbrojenie przyszłych nauczycieli języków w techniki i środki technologii rozwoju krytycznego myślenia uczniów. Przedstawiono przykładowe zadania praktyczne i ćwiczenia, które przyczyniają się do poprawy umiejętności medialnych, cyfrowych, informacyjnych i metodycznych uczniów, a także mogą być zintegrowane ze szkolnym kursem języka ukraińskiego instytucji ogólnego szkolnictwa średniego.
Keywords: Artykuł poświęcono zagadnieniu optymalizacji kształcenia medialnego nauczycieli języka ukraińskiego. Koncentruje się na środkach realizacji głównych zasad krytycznego myślenia w procesie edukacyjnym. Przedstawiono doświadczenie w nauczaniu dyscypliny swobodnego wyboru „Edukacja medialna i krytyczne myślenie na lekcjach języka ukraińskiego”, skierowanej do studentów na pierwszym (bakalaureackim) poziomie szkolnictwa wyższego w specjalności przedmiotowej 014.01 Wykształcenie średnie (język ukraiński i literatura). Podkreślono, że w warunkach wojny informacyjnej bardzo ważne jest uzbrojenie przyszłych nauczycieli języków w techniki i środki technologii rozwoju krytycznego myślenia uczniów. Przedstawiono przykładowe zadania praktyczne i ćwiczenia, które przyczyniają się do poprawy umiejętności medialnych, cyfrowych, informacyjnych i metodycznych uczniów, a także mogą być zintegrowane ze szkolnym kursem języka ukraińskiego instytucji ogólnego szkolnictwa średniego.

PEDAGOGICZNE UWARUNKOWANIA KSZTAŁTOWANIA KOMPETENCJI PROGNOSTYCZNYCH PRZYSZŁYCH NAUCZYCIELI SPECJALNOŚCI MATEMATYCZNO-PRZYRODNICZYCH

Kateryna Khaletska

aspirantka Katedry Pedagogiki Południowoukraińskiego Narodowego Uniwersytetu Pedagogicznego imienia K.D. Uszyńskiego (Odessa, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0003-4691-6316

Anotation. Artykuł analizuje specyfikę kształtowania kompetencji prognostycznych przyszłych nauczycieli specjalności matematyczno-przyrodniczych. Rozważono współczesne badania dotyczące tej kwestii. Określono pedagogiczne warunki kształtowania kompetencji prognostycznych i podstawowe czynniki aktywności prognostycznej. Badanie przeprowadzono na podstawie analizy źródeł naukowych i teoretycznych oraz literatury metodycznej poświęconej kompetencjom predykcyjnym przyszłych nauczycieli. W wyniku przeprowadzonych badań zidentyfikowano i uzasadniono podstawowe warunki pedagogiczne, które są integralną częścią skutecznego procesu pedagogicznego i przyczyniają się do kształtowania trwałego zainteresowania działalnością prognostyczną, aktualizacją rozwoju zawodowego, a także przekonaniem o znaczeniu dla konkurencyjności przyszłych specjalistów. Praktyka działań edukacyjnych i jej współczesne zapytania wskazują na potrzebę opracowania całościowego programu, który może zwiększyć umiejętności predykcyjne przyszłych nauczycieli i ich wydajność pracy. Istotne staje się badanie specyfiki kształtowania kompetencji prognostycznych. Problem ten jest poruszany w badaniach niektórych naukowców, ale nie jest podkreślany z punktu widzenia środowiska pedagogicznego.
Keywords: Artykuł analizuje specyfikę kształtowania kompetencji prognostycznych przyszłych nauczycieli specjalności matematyczno-przyrodniczych. Rozważono współczesne badania dotyczące tej kwestii. Określono pedagogiczne warunki kształtowania kompetencji prognostycznych i podstawowe czynniki aktywności prognostycznej. Badanie przeprowadzono na podstawie analizy źródeł naukowych i teoretycznych oraz literatury metodycznej poświęconej kompetencjom predykcyjnym przyszłych nauczycieli. W wyniku przeprowadzonych badań zidentyfikowano i uzasadniono podstawowe warunki pedagogiczne, które są integralną częścią skutecznego procesu pedagogicznego i przyczyniają się do kształtowania trwałego zainteresowania działalnością prognostyczną, aktualizacją rozwoju zawodowego, a także przekonaniem o znaczeniu dla konkurencyjności przyszłych specjalistów. Praktyka działań edukacyjnych i jej współczesne zapytania wskazują na potrzebę opracowania całościowego programu, który może zwiększyć umiejętności predykcyjne przyszłych nauczycieli i ich wydajność pracy. Istotne staje się badanie specyfiki kształtowania kompetencji prognostycznych. Problem ten jest poruszany w badaniach niektórych naukowców, ale nie jest podkreślany z punktu widzenia środowiska pedagogicznego.

ZRÓŻNICOWANIE WEWNĘTRZNE JAKO CZYNNIK KSZTAŁTOWANIA INDYWIDUALNYCH TRAJEKTORII EDUKACYJNYCH STUDENTÓW

Karine Khachaturian, Anton Yaruta

Karine Khachaturian, doktor filozofii, wykładowca Charkowskiego Zawodowego College’u Transportu Samochodowego (Charków, Ukraina)
Anton Yaruta, kandydat nauk technicznych Charkowskiego Zawodowego College’u Transportu Samochodowego (Charków, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0003-4131-1836, ORCID ID: 0000-0002-2538-4560

Anotation. Dziś edukacja na całym świecie zapewnia nie tylko poznanie świata, ale jest również uważana za najważniejszy czynnik powstawania i rozwoju jednostki w jej indywidualności, wyjątkowej oryginalności. Ta formacja powinna być zapewniona przez taki proces edukacyjny, którego główną funkcją jest organizacja jednej przestrzeni poznania i indywidualnego rozwoju. Analiza procesu nauczania wykazała, że studenci nie mają możliwości wyboru celu w temacie, zajęciu, poziomie opanowania treści materiału, własnego stylu nauczania, metod, form i środków oceny efektów nauczania. Indywidualne cechy studentów są brane pod uwagę najczęściej podczas pisemnych prac kontrolnych, a nie na wszystkich etapach działalności edukacyjnej i poznawczej. W ten sposób nie zapewnia się indywidualnego rozwoju studenta, co pozwala mu na każdym etapie tworzyć indywidualne produkty, opierając się na jego indywidualnych cechach i umiejętnościach. Dlatego na obecnym etapie rozwoju szkolnictwa wyższego problem opracowania metodologii nauczania, która pozwala zdobywaczom wykształcenia wyższego budować i realizować własną ścieżkę rozwoju osobistego, to znaczy stworzyć własną indywidualną trajektorię edukacyjną, jest istotny.
Keywords: Dziś edukacja na całym świecie zapewnia nie tylko poznanie świata, ale jest również uważana za najważniejszy czynnik powstawania i rozwoju jednostki w jej indywidualności, wyjątkowej oryginalności. Ta formacja powinna być zapewniona przez taki proces edukacyjny, którego główną funkcją jest organizacja jednej przestrzeni poznania i indywidualnego rozwoju. Analiza procesu nauczania wykazała, że studenci nie mają możliwości wyboru celu w temacie, zajęciu, poziomie opanowania treści materiału, własnego stylu nauczania, metod, form i środków oceny efektów nauczania. Indywidualne cechy studentów są brane pod uwagę najczęściej podczas pisemnych prac kontrolnych, a nie na wszystkich etapach działalności edukacyjnej i poznawczej. W ten sposób nie zapewnia się indywidualnego rozwoju studenta, co pozwala mu na każdym etapie tworzyć indywidualne produkty, opierając się na jego indywidualnych cechach i umiejętnościach. Dlatego na obecnym etapie rozwoju szkolnictwa wyższego problem opracowania metodologii nauczania, która pozwala zdobywaczom wykształcenia wyższego budować i realizować własną ścieżkę rozwoju osobistego, to znaczy stworzyć własną indywidualną trajektorię edukacyjną, jest istotny.

WDRAŻANIE TEORII WIZUALIZACJI KOGNITYWNEJ W WIELKIEJ BRYTANII I STANACH ZJEDNOCZONYCH: KLUCZOWE OSIĄGNIĘCIA

Iryna Churychkanych

doktor filozofii, starszy wykładowca Katedry Praktyki Języka Angielskiego Sumskiego Państwowego Uniwersytetu Pedagogicznego imienia A.S. Makarenki

ORCID ID: 0000-0002-0403-2400

Anotation. W artykule przeanalizowano główne postępy we wdrażaniu teorii wizualizacji poznawczej w instytucjach szkolnictwa wyższego w Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych. W artykule przeanalizowano najbardziej uderzające i znaczące przykłady praktycznego wykorzystania konstrukcji infografiki w instytucjach szkolnictwa wyższego. Przedstawiono krok po kroku plan tworzenia wykresów infograficznych z perspektywy różnych nauczycieli pracujących w instytucjach szkolnictwa wyższego w Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych. Badanie wykazało najbardziej znaczące wyniki wdrożenia infografiki. Stwierdzono, że stopniowo infografika może przenieść studentów na wyższy poziom oceny i kreatywności. Kiedy badanie jest przeprowadzane przez studenta na własną rękę, poziom asymilacji pracy jest wyższy i zachęca ucznia do dzielenia się swoimi doświadczeniami z innymi, a infografika może mu w tym pomóc.
Keywords: W artykule przeanalizowano główne postępy we wdrażaniu teorii wizualizacji poznawczej w instytucjach szkolnictwa wyższego w Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych. W artykule przeanalizowano najbardziej uderzające i znaczące przykłady praktycznego wykorzystania konstrukcji infografiki w instytucjach szkolnictwa wyższego. Przedstawiono krok po kroku plan tworzenia wykresów infograficznych z perspektywy różnych nauczycieli pracujących w instytucjach szkolnictwa wyższego w Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych. Badanie wykazało najbardziej znaczące wyniki wdrożenia infografiki. Stwierdzono, że stopniowo infografika może przenieść studentów na wyższy poziom oceny i kreatywności. Kiedy badanie jest przeprowadzane przez studenta na własną rękę, poziom asymilacji pracy jest wyższy i zachęca ucznia do dzielenia się swoimi doświadczeniami z innymi, a infografika może mu w tym pomóc.

CECHY ZASTOSOWANIA TECHNOLOGII CASE W KONTEKŚCIE EDUKACJI DOROSŁYCH

Olena Shamanska

kandydat nauk ekonomicznych, docent Katedry Pedagogiki, Edukacji Zawodowej i Zarządzania Instytucjami Edukacyjnymi Winnickiego Państwowego Uniwersytetu Pedagogicznego imienia Mychajła Kociubynskiego (Winnica, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-2677-8983

Anotation. W artykule zbadano i przeanalizowano zastosowanie innowacyjnych technologii w edukacji dorosłych w nowoczesnych warunkach rozwoju społecznego Ukrainy. Określono znaczenie i teoretyczną istotę pojęcia „edukacji dorosłych”, jej główne składniki i ich cechy. Podkreślono znaczenie zastosowania podstawowych innowacyjnych technologii w edukacji dorosłych. Analiza praktyki działań edukacyjnych wykazała, że to innowacyjne formy nauczania stymulują do zdobywania nowej wiedzy i ujawniają i rozwijają potencjał intelektualny osoby dorosłej. Jednym z dość skutecznych narzędzi do stosowania skutecznych innowacyjnych technologii w edukacji dorosłych jest zastosowanie „metody Case”. Dominantą tej metody jest jednak analiza, czyli analiza problemowo-sytuacyjna, odgrywanie, omawianie danej sytuacji.
Keywords: W artykule zbadano i przeanalizowano zastosowanie innowacyjnych technologii w edukacji dorosłych w nowoczesnych warunkach rozwoju społecznego Ukrainy. Określono znaczenie i teoretyczną istotę pojęcia „edukacji dorosłych”, jej główne składniki i ich cechy. Podkreślono znaczenie zastosowania podstawowych innowacyjnych technologii w edukacji dorosłych. Analiza praktyki działań edukacyjnych wykazała, że to innowacyjne formy nauczania stymulują do zdobywania nowej wiedzy i ujawniają i rozwijają potencjał intelektualny osoby dorosłej. Jednym z dość skutecznych narzędzi do stosowania skutecznych innowacyjnych technologii w edukacji dorosłych jest zastosowanie „metody Case”. Dominantą tej metody jest jednak analiza, czyli analiza problemowo-sytuacyjna, odgrywanie, omawianie danej sytuacji.

DUCHOWO-ARCHETYPOWE ASPEKTY TWÓRCZOŚCI CHÓRALNEJ M. LEONTOWICZA

Irina Shevchuk

studentka Katedry Kulturoznawstwa Teoretycznego i Stosowanego, Teorii Muzyki i Kompozycji Odeskiej Narodowej Akademii Muzycznej imienia A. V. Nezhdanovoi (Odessa, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-9334-8449

Anotation. Celem niniejszej pracy jest wycofanie stylistycznego wcielenia chórów M. Leontowicza do tekstów literackich i tematyki autora jako tych, które reprezentują dotyk tematyki sakralnej w ramach pozacerkowych form ekspresji. Główną metodą badawczą jest intonacyjne podejście typów komparatywno-stylowych i hermeneutyczno-opisowych. Po raz pierwszy pod tym kątem prace M. Leontowicza są analizowane na odstawie źródeł literackich. Wnioski. Wpływy sakralne są określone w chórach na poezję W. Sosiury („Lodołamacz”, „Barwy letnie”) poprzez skorelowanie z tematyką poezji monastycznej o przeznaczeniu starochrześcijańskim, co zostało podkreślone kościelnymi symbolami tematyzmu. Chóry na poezję K. Biłyłowskiego („Moja pieśń”) i M. Woronoja („Legenda”) odnoszą się do postaw biblijnych poprzez analogię do „Pieśń nad pieśniami” pierwszego i do Bogoricznego przebaczenia drugiego, z teksturowanymi i barwnymi porównaniami do responsorium liturgicznego.
Keywords: Celem niniejszej pracy jest wycofanie stylistycznego wcielenia chórów M. Leontowicza do tekstów literackich i tematyki autora jako tych, które reprezentują dotyk tematyki sakralnej w ramach pozacerkowych form ekspresji. Główną metodą badawczą jest intonacyjne podejście typów komparatywno-stylowych i hermeneutyczno-opisowych. Po raz pierwszy pod tym kątem prace M. Leontowicza są analizowane na odstawie źródeł literackich. Wnioski. Wpływy sakralne są określone w chórach na poezję W. Sosiury („Lodołamacz”, „Barwy letnie”) poprzez skorelowanie z tematyką poezji monastycznej o przeznaczeniu starochrześcijańskim, co zostało podkreślone kościelnymi symbolami tematyzmu. Chóry na poezję K. Biłyłowskiego („Moja pieśń”) i M. Woronoja („Legenda”) odnoszą się do postaw biblijnych poprzez analogię do „Pieśń nad pieśniami” pierwszego i do Bogoricznego przebaczenia drugiego, z teksturowanymi i barwnymi porównaniami do responsorium liturgicznego.

GŁÓWNE ASPEKTY DZIAŁALNOŚCI PERFORMATYWNEJ DYRYGENTA CHÓRALNEGO ELEONORY VYNOHRADOVOI

Svitlana Shcherbii

aspirant Dydaktyczno-Naukowego Instytutu Sztuki Podkarpackiego Narodowego Uniwersytetu imienia Wasyla Stefanyka (Iwano-Frankiwsk, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-7859-1918

Anotation. W artykule omówiono kwestię działalności performatywnej zasłużonego działacza Kultury Ukrainy dyrygenta chóralnego, prof. Eleonory Vynohradovoi, w szczególności skupiono się na wynikach badań naukowców i na innych materiałach źródeł archiwalnych. Określono stylistyczne oznaki aktywności twórczej i metodyczne zasady umiejętności zawodowych. Wyjaśniono skuteczność pracy oświatowej w dziecięcym ośrodku chóralnym „Tonika”, która odziedziczyła artystyczne doświadczenie chórmistrzów. Udowodniono, że jej oddanie powołaniu chórmistrza miało duży wpływ na rozwój dziecięcej kultury chóralnej, której osiągnięcia wykazały uznanie ogólnopolskie i międzynarodowe. Należy zauważyć, że badanie sztuki chóralnej jest jednym z ważnych sposobów przyswajania kultury narodu ukraińskiego.
Keywords: W artykule omówiono kwestię działalności performatywnej zasłużonego działacza Kultury Ukrainy dyrygenta chóralnego, prof. Eleonory Vynohradovoi, w szczególności skupiono się na wynikach badań naukowców i na innych materiałach źródeł archiwalnych. Określono stylistyczne oznaki aktywności twórczej i metodyczne zasady umiejętności zawodowych. Wyjaśniono skuteczność pracy oświatowej w dziecięcym ośrodku chóralnym „Tonika”, która odziedziczyła artystyczne doświadczenie chórmistrzów. Udowodniono, że jej oddanie powołaniu chórmistrza miało duży wpływ na rozwój dziecięcej kultury chóralnej, której osiągnięcia wykazały uznanie ogólnopolskie i międzynarodowe. Należy zauważyć, że badanie sztuki chóralnej jest jednym z ważnych sposobów przyswajania kultury narodu ukraińskiego.

DYSKUSJE KANADYJSKICH POLITYKÓW NA TEMAT WSPÓŁPRACY WOJSKOWEJ DOMINIUM I METROPOLII (KONIEC XIX – POCZĄTEK XX W.)

Mykhailo Zapototskyi

aspirant Wydziału Historycznego Lwowskiego Uniwersytetu Narodowego imienia Iwana Franki (Lwów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0003-4448-4273

Anotation. Artykuł poświęcono analizie dyskusji przedstawicieli kanadyjskich elit politycznych i brytyjskiego kierownictwa politycznego dotyczących wizji przez nich problemu współpracy Wielkiej Brytanii i Kanady w przemyśle obronnym na przełomie XIX i XX wieku. Autor zwraca uwagę na problemy tworzenia imperialnego systemu bezpieczeństwa zbiorowego i próby przyciągnięcia do niego Kanady. Przeanalizowano główne etapy porozumień między Metropolią a dominium, scharakteryzowano istotę sprzeczności między stronami, skoncentrowano się na konferencjach kolonialnych (imperialnych) i konfliktach wojskowych, które stały się okazją do praktycznej realizacji tego problemu. Szczególną uwagę zwrócono na problemy współpracy wojskowej Wielkiej Brytanii i Kanady w czasie II wojny burskiej (1899- 1902). Podkreślono także ewolucję kanadyjskiej wizji kluczowych kwestii obrony cesarskiej od bierności i obojętności do zainteresowania kwestią zbiorowego bezpieczeństwa cesarskiego, czemu towarzyszył antagonizm kanadyjskich elit politycznych.
Keywords: Artykuł poświęcono analizie dyskusji przedstawicieli kanadyjskich elit politycznych i brytyjskiego kierownictwa politycznego dotyczących wizji przez nich problemu współpracy Wielkiej Brytanii i Kanady w przemyśle obronnym na przełomie XIX i XX wieku. Autor zwraca uwagę na problemy tworzenia imperialnego systemu bezpieczeństwa zbiorowego i próby przyciągnięcia do niego Kanady. Przeanalizowano główne etapy porozumień między Metropolią a dominium, scharakteryzowano istotę sprzeczności między stronami, skoncentrowano się na konferencjach kolonialnych (imperialnych) i konfliktach wojskowych, które stały się okazją do praktycznej realizacji tego problemu. Szczególną uwagę zwrócono na problemy współpracy wojskowej Wielkiej Brytanii i Kanady w czasie II wojny burskiej (1899- 1902). Podkreślono także ewolucję kanadyjskiej wizji kluczowych kwestii obrony cesarskiej od bierności i obojętności do zainteresowania kwestią zbiorowego bezpieczeństwa cesarskiego, czemu towarzyszył antagonizm kanadyjskich elit politycznych.

CECHY RELACJI CZASOPRZESTRZENNYCH W POWIEŚCI MYROSLAVA DOCHYNTSIA „LIS”

Valentina Krivoruchko

aspirantka Katedry Literatury Ukraińskiej Połtawskiego Państwowego Uniwersytetu Pedagogicznego imienia W. G. Korolenki (Połtawa, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0003-2580-0306

Anotation. Artykuł jest próbą analitycznego przeglądu powieści Myroslava Dochyntsia „Lis” pod kątem wyjaśnienia cech jego chronotopu. Ponieważ dzieło to nie zostało jeszcze zbadane w podobnym kontekście, Identyfikacja w nim czasowych relacji przestrzennych stanowi pewną nowość w kwestii badania współrzędnych chronotopowych w dziełach współczesnej literatury ukraińskiej. Opierając się na metodyce holistycznego podejścia do analizy tekstu artystycznego, jednak ze zwiększoną uwagą na jego strukturalne i semantyczne wypełnienie, ustalono, że specyfikę gatunkową powieści określa ryzykowny chronotop domowy. W wyniku badań zidentyfikowano również szereg oporów binarnych, tradycyjnie nieodłącznie związanych z mitopoetycznym modelem organizacji współrzędnych czasoprzestrzennych tekstu. Potwierdzony i ogólnie charakterystyczny dla dzieł artystycznych M. Dochyntsia chronotop drogi jako drogi życia i nieodłączny sposób jego stylu naratowania się poprzez swoiste wskazówki.
Keywords: Artykuł jest próbą analitycznego przeglądu powieści Myroslava Dochyntsia „Lis” pod kątem wyjaśnienia cech jego chronotopu. Ponieważ dzieło to nie zostało jeszcze zbadane w podobnym kontekście, Identyfikacja w nim czasowych relacji przestrzennych stanowi pewną nowość w kwestii badania współrzędnych chronotopowych w dziełach współczesnej literatury ukraińskiej. Opierając się na metodyce holistycznego podejścia do analizy tekstu artystycznego, jednak ze zwiększoną uwagą na jego strukturalne i semantyczne wypełnienie, ustalono, że specyfikę gatunkową powieści określa ryzykowny chronotop domowy. W wyniku badań zidentyfikowano również szereg oporów binarnych, tradycyjnie nieodłącznie związanych z mitopoetycznym modelem organizacji współrzędnych czasoprzestrzennych tekstu. Potwierdzony i ogólnie charakterystyczny dla dzieł artystycznych M. Dochyntsia chronotop drogi jako drogi życia i nieodłączny sposób jego stylu naratowania się poprzez swoiste wskazówki.

JĘZYKOZNAWCZA REPREZENTACJA POWIEŚCI GRAFICZNEJ WILLA EISNERA „SIŁA ŻYCIOWA”

Anna Matiishyn

aspirantka Katedry Filologii Angielskiej Podkarpackiego Narodowego Uniwersytetu imienia Wasyla Stefanyka (Iwano-Frankiwsk, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-2601-1758

Anotation. W artykule omówiono kwestię językoznawstwa i zastosowania analizy językoznawczej w powieści graficznej znanego amerykańskiego twórcy komiksów Willa Eisnera „Siła życiowa”. Podkreślono istotę i strukturę językowo-etycznych aspektów tekstu graficznego. Przeanalizowano związek składników werbalnych i niewerbalnych w dziele sztuki i wyjaśniono ich funkcje w zapewnianiu estetycznego wpływu na czytelnika. Podano konkretne przykłady fragmentów analizy językowo-etycznej dzieła sztuki. Wszystkim fragmentom tekstu towarzyszy materiał ilustracyjny. Stwierdzono, że dla większej ekspresji i emocjonalności autor kapitalizuje tekst, a czasami zwiększa zestaw czcionek w celu zaakcentowania. Niewerbalny kanał komunikacji w powieści graficznej odgrywa niezwykle ważną rolę w postrzeganiu i zrozumieniu tekstu multimodalnego. Wypełnienie językowe we wspomnianej powieści następuje właśnie dzięki połączeniu elementów werbalnych i wizualnych. W artykule poruszono również kwestię psychonaratywu i ujawniono jego manifestację w powieści graficznej „Siła życiowa” na przykładzie głównego bohatera. Autor podkreśla problemy i doświadczenia bohatera, pokazując w ten sposób prawdziwe życie ludzi podczas wielkiego kryzysu, który miał miejsce w latach 1929-1933 w Stanach Zjednoczonych.
Keywords: W artykule omówiono kwestię językoznawstwa i zastosowania analizy językoznawczej w powieści graficznej znanego amerykańskiego twórcy komiksów Willa Eisnera „Siła życiowa”. Podkreślono istotę i strukturę językowo-etycznych aspektów tekstu graficznego. Przeanalizowano związek składników werbalnych i niewerbalnych w dziele sztuki i wyjaśniono ich funkcje w zapewnianiu estetycznego wpływu na czytelnika. Podano konkretne przykłady fragmentów analizy językowo-etycznej dzieła sztuki. Wszystkim fragmentom tekstu towarzyszy materiał ilustracyjny. Stwierdzono, że dla większej ekspresji i emocjonalności autor kapitalizuje tekst, a czasami zwiększa zestaw czcionek w celu zaakcentowania. Niewerbalny kanał komunikacji w powieści graficznej odgrywa niezwykle ważną rolę w postrzeganiu i zrozumieniu tekstu multimodalnego. Wypełnienie językowe we wspomnianej powieści następuje właśnie dzięki połączeniu elementów werbalnych i wizualnych. W artykule poruszono również kwestię psychonaratywu i ujawniono jego manifestację w powieści graficznej „Siła życiowa” na przykładzie głównego bohatera. Autor podkreśla problemy i doświadczenia bohatera, pokazując w ten sposób prawdziwe życie ludzi podczas wielkiego kryzysu, który miał miejsce w latach 1929-1933 w Stanach Zjednoczonych.

KOMUNIKACJA W SPOŁECZEŃSTWIE INFORMACYJNYM: ASPEKT RELIGIJNY

Valentina Petrovich, Iryna Charikova

Valentina Petrovich, kandydat nauk historycznych, docent Katedry Muzeologii, Nauk o Zabytkach i Działalności Informacyjno-Analitycznej Wołyńskiego Uniwersytetu Narodowego imienia Łesi Ukrainki (Łuck, Ukraina)
Iryna Charikova, kandydat nauk filologicznych, docent Katedry Filologii Angielskiej Wołyńskiego Uniwersytetu Narodowego imienia Łesi Ukrainki (Łuck, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0003-0407-0471, ORCID ID: 0000-0002-50580-5216

Anotation. W artykule podjęto próbę zdefiniowania pojęcia „Społeczeństwo informacyjne”. Wyróżniono charakterystyczne cechy społeczeństwa informacyjnego. Udowodniono, że opierając się na globalnym rozpowszechnieniu technologii informacyjno-komunikacyjnych, podstawowych procesach masowego generowania, przetwarzania, przesyłania i wykorzystywania informacji, jest jakościowo nowym historycznym etapem rozwoju cywilizacyjnego. Ustalono, że środowisko informacyjne przyczynia się do znacznego wzrostu wpływu informacji i wiedzy na wszystkie obszary ludzkiej działalności. Podano uzasadnienie paradygmatu komunikacji w społeczeństwie informacyjnym i jego zjawiska w sferze religii. Na podstawie przetwarzania szeregu literatury naukowej zbadano cechy funkcjonowania komunikacji religijnej w społeczeństwie informacyjnym i przeanalizowano jej rodzaje. Uzasadnione jest, że taka komunikacja ma swoje własne cechy, zapewnia pewne przygotowanie i konkretne formy realizacji, aktualizuje dialogowość religii.
Keywords: W artykule podjęto próbę zdefiniowania pojęcia „Społeczeństwo informacyjne”. Wyróżniono charakterystyczne cechy społeczeństwa informacyjnego. Udowodniono, że opierając się na globalnym rozpowszechnieniu technologii informacyjno-komunikacyjnych, podstawowych procesach masowego generowania, przetwarzania, przesyłania i wykorzystywania informacji, jest jakościowo nowym historycznym etapem rozwoju cywilizacyjnego. Ustalono, że środowisko informacyjne przyczynia się do znacznego wzrostu wpływu informacji i wiedzy na wszystkie obszary ludzkiej działalności. Podano uzasadnienie paradygmatu komunikacji w społeczeństwie informacyjnym i jego zjawiska w sferze religii. Na podstawie przetwarzania szeregu literatury naukowej zbadano cechy funkcjonowania komunikacji religijnej w społeczeństwie informacyjnym i przeanalizowano jej rodzaje. Uzasadnione jest, że taka komunikacja ma swoje własne cechy, zapewnia pewne przygotowanie i konkretne formy realizacji, aktualizuje dialogowość religii.

PRZESTRZEŃ ANTROPONIMICZNA UKRAIŃSKIEJ LUDOWEJ BAJKI SPOŁECZNO-DOMOWEJ

Ruslan Serdeha

kandydat nauk filologicznych, docent, docent Katedry Języka Ukraińskiego Charkowskiego Uniwersytetu Narodowego imienia W.N. Karazina (Charków, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0001-7064-4547

Anotation. W wywiadzie przeanalizowano przestrzeń antroponimiczną ukraińskiej ludowej bajki społecznodomowej, przez którą rozumiemy wszystkie imiona własne ludzi używane przez naród w utworach folklorystycznych tej odmiany gatunku. Materiałem badawczym były męskie i żeńskie imiona osobiste, nazwiska i przezwiska, imiona patronimiczne, które zostały wycofane w sposób ciągły z kolekcji z 1987 roku serii „Biblioteka ukraińskiej ustnej twórczości ludowej” pod tytułem „Bajka społeczno-domowa”. W tekstach bajek społeczno-domowych częściej stosuje się nazwy ogólne (nazwy przedstawicieli różnych warstw społecznych i osób według zawodu i działań). Istnieją jednak również własne nazwy ludzi. Wyjaśniono podstawowy zestaw antroponimów ukraińskiej ludowej bajki społecznodomowej. Są to głównie osobiste imiona męskie i żeńskie, nazwiska i pseudonimy ludzi. Przeprowadzono również analizę etymologiczną tych nazw.
Keywords: W wywiadzie przeanalizowano przestrzeń antroponimiczną ukraińskiej ludowej bajki społecznodomowej, przez którą rozumiemy wszystkie imiona własne ludzi używane przez naród w utworach folklorystycznych tej odmiany gatunku. Materiałem badawczym były męskie i żeńskie imiona osobiste, nazwiska i przezwiska, imiona patronimiczne, które zostały wycofane w sposób ciągły z kolekcji z 1987 roku serii „Biblioteka ukraińskiej ustnej twórczości ludowej” pod tytułem „Bajka społeczno-domowa”. W tekstach bajek społeczno-domowych częściej stosuje się nazwy ogólne (nazwy przedstawicieli różnych warstw społecznych i osób według zawodu i działań). Istnieją jednak również własne nazwy ludzi. Wyjaśniono podstawowy zestaw antroponimów ukraińskiej ludowej bajki społecznodomowej. Są to głównie osobiste imiona męskie i żeńskie, nazwiska i pseudonimy ludzi. Przeprowadzono również analizę etymologiczną tych nazw.

MITOSEMANTYKA OBRAZÓW KSIĘŻYCOWYCH W PROZIE MYCHAJŁA STELMACHA

Tetiana Tsepkalo

kandydat nauk filologicznych, starszy wykładowca Katedry Dziennikarstwa, Reklamy i Public Relations Winnickiego Państwowego Uniwersytetu Pedagogicznego imienia Mychajła Kociubynskiego (Winnica, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0003-2690-3390

Anotation. W artykule badana jest mitologiczna semantyka archetypowego obrazu księżyca w dziełach prozaicznych ukraińskiego pisarza Mychajła Stelmacha. Za pomocą metody analizy mitopoetycznej identyfikuje się i interpretuje obrazy księżycowe w tekstach artysty. Ustanawia się związek mitu indywidualnego autora ze starożytnymi wierzeniami słowiańskimi w interpretacji obrazu nocnego świeciła. Ujawnia się specyfika mitologizmu folklorystycznego w prozie Mychajła Stelmacha. Badana jest transformacja symboli mitologicznych w tekście artystycznym i ich wzajemne oddziaływanie na poziomie podtekstowym. Tradycyjna symbolika obrazów księżycowych jest postrzegana w kontekście mitologii ukraińskiej i światowej, transkulturowych pozycji światopoglądowych i trwałych stałych duchowych. Przez pryzmat obrazów mitologicznych obserwuje się tendencję do odzwierciedlania mentalności narodowej, rozważa się filozoficzne poglądy artysty i wyjaśnia się ich wpływ na psychologizm dzieła sztuki. Ustala się rolę symbolu księżyca w mitologicznym obrazie świata pisarza.
Keywords: W artykule badana jest mitologiczna semantyka archetypowego obrazu księżyca w dziełach prozaicznych ukraińskiego pisarza Mychajła Stelmacha. Za pomocą metody analizy mitopoetycznej identyfikuje się i interpretuje obrazy księżycowe w tekstach artysty. Ustanawia się związek mitu indywidualnego autora ze starożytnymi wierzeniami słowiańskimi w interpretacji obrazu nocnego świeciła. Ujawnia się specyfika mitologizmu folklorystycznego w prozie Mychajła Stelmacha. Badana jest transformacja symboli mitologicznych w tekście artystycznym i ich wzajemne oddziaływanie na poziomie podtekstowym. Tradycyjna symbolika obrazów księżycowych jest postrzegana w kontekście mitologii ukraińskiej i światowej, transkulturowych pozycji światopoglądowych i trwałych stałych duchowych. Przez pryzmat obrazów mitologicznych obserwuje się tendencję do odzwierciedlania mentalności narodowej, rozważa się filozoficzne poglądy artysty i wyjaśnia się ich wpływ na psychologizm dzieła sztuki. Ustala się rolę symbolu księżyca w mitologicznym obrazie świata pisarza.

KSZTAŁTOWANIE KOMPETENCJI JAKO WARUNKU ZGODNOŚCI Z PRZEMOWĄ ZAWODOWĄ MENEDŻERA

Olena Vlasenko

kandydat nauk ekonomicznych, docent, doktorant na kierunku 053 „Psychologia” Uniwersytetu Hryhorija Skoworody w Perejasławiu (Perejasław, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-1011-1965

Anotation. W artykule podkreślono społeczną potrzebę zarządzania, wieloaspektowość tego pojęcia i podstawowe zadanie. Ujawniono, że w Ukrainie, z pozycji uzyskania wyższego wykształcenia w zakresie zarządzania, istnieją znormalizowane wymagania dla tej specjalności. Rozważono proces komunikacji i jego główny cel. Zidentyfikowano główne rodzaje interakcji komunikacyjnych i najczęstsze błędy procesu komunikacyjnego w zarządzaniu organizacją. Znaczenie mówienia zawodowego dla menedżera jest uzasadnione. Podkreślono główne grupy kompetencji, które menedżer powinien posiadać po uzyskaniu odpowiedniego wykształcenia. Przeprowadzone badanie analityczne standardów Szkolnictwa Wyższego Ukrainy w specjalności „Zarządzanie” drugiego (magisterskiego) i pierwszego (bakalaureat) stopnia celem ustalenia związku z opanowaniem wyznaczonych kompetencji i koniecznością opanowania mówienia zawodowego. Stwierdzono związek między mówieniem zawodowym a kompetencjami zawodowymi i mówieniowymi. Określono podstawowe przesłanki skutecznego wytwarzania mówienia zawodowego.
Keywords: W artykule podkreślono społeczną potrzebę zarządzania, wieloaspektowość tego pojęcia i podstawowe zadanie. Ujawniono, że w Ukrainie, z pozycji uzyskania wyższego wykształcenia w zakresie zarządzania, istnieją znormalizowane wymagania dla tej specjalności. Rozważono proces komunikacji i jego główny cel. Zidentyfikowano główne rodzaje interakcji komunikacyjnych i najczęstsze błędy procesu komunikacyjnego w zarządzaniu organizacją. Znaczenie mówienia zawodowego dla menedżera jest uzasadnione. Podkreślono główne grupy kompetencji, które menedżer powinien posiadać po uzyskaniu odpowiedniego wykształcenia. Przeprowadzone badanie analityczne standardów Szkolnictwa Wyższego Ukrainy w specjalności „Zarządzanie” drugiego (magisterskiego) i pierwszego (bakalaureat) stopnia celem ustalenia związku z opanowaniem wyznaczonych kompetencji i koniecznością opanowania mówienia zawodowego. Stwierdzono związek między mówieniem zawodowym a kompetencjami zawodowymi i mówieniowymi. Określono podstawowe przesłanki skutecznego wytwarzania mówienia zawodowego.

PSYCHOLOGICZNE CZYNNIKI WSPÓŁZALEŻNOŚCI EMOCJONALNEJ U KOBIET RÓŻNYCH POKOLEŃ

Nataliia Zaviazkina, Maryna Tymoshenko

Nataliia Zaviazkina, doktor nauk psychologicznych, docent, profesor Katedry Psychologii Klinicznej Kijowskiego Instytutu Psychologii Współczesnej i Psychoterapii (Kijów, Ukraina)
Maryna Tymoshenko, magister psychologii Kijowskiego Instytutu Psychologii Współczesnej i Psychoterapii (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0001-5565-8959, ORCID ID: 0000-0003-2242-9572

Anotation. Współzależne relacje komplikują normalne, satysfakcjonujące życie osoby, pozbawiając ją możliwości odczuwania przyjemności w relacjach z innymi ludźmi i w miłości, realizowania swojego potencjału i osiągania wyżyny kariery. Skłonność do współzależnych związków jest czynnikiem ryzyka rozwoju cięższych form uzależnienia. Chociaż zjawisko współzależności istnieje od dawna i jest dość powszechne, nie ma całościowego pojęcia tego problemu. Dlatego wybrana przez nas problematyka badań jest obecnie niezwykle istotna. W pracy przeanalizowano cechy osobowości kobiet skłonnych do uzależnienia emocjonalnego, czynniki psychologiczne kobiet skłonnych do współzależności emocjonalnej oraz ich przynależność do określonego pokolenia lub kategorii wiekowej. Napięcie w sytuacjach osobistych i społecznych, trudności w adaptacji społecznej, niezdolność lub niska zdolność do nawiązywania i utrzymywania kontaktów społecznych, problemy z ujawnieniem się, mają tendencję do korelacji z poziomem emocjonalnej współzależności. W trakcie przeprowadzonego badania skonstruowano model typologiczny kobiet ze skłonnością do zachowań współzależnych.
Keywords: Współzależne relacje komplikują normalne, satysfakcjonujące życie osoby, pozbawiając ją możliwości odczuwania przyjemności w relacjach z innymi ludźmi i w miłości, realizowania swojego potencjału i osiągania wyżyny kariery. Skłonność do współzależnych związków jest czynnikiem ryzyka rozwoju cięższych form uzależnienia. Chociaż zjawisko współzależności istnieje od dawna i jest dość powszechne, nie ma całościowego pojęcia tego problemu. Dlatego wybrana przez nas problematyka badań jest obecnie niezwykle istotna. W pracy przeanalizowano cechy osobowości kobiet skłonnych do uzależnienia emocjonalnego, czynniki psychologiczne kobiet skłonnych do współzależności emocjonalnej oraz ich przynależność do określonego pokolenia lub kategorii wiekowej. Napięcie w sytuacjach osobistych i społecznych, trudności w adaptacji społecznej, niezdolność lub niska zdolność do nawiązywania i utrzymywania kontaktów społecznych, problemy z ujawnieniem się, mają tendencję do korelacji z poziomem emocjonalnej współzależności. W trakcie przeprowadzonego badania skonstruowano model typologiczny kobiet ze skłonnością do zachowań współzależnych.

INSTYTUCJONALNE ZAPEWNIENIE CYFROWEJ TRANSFORMACJI ZARZĄDZANIA PUBLICZNEGO

Liudmyla Kysh

kandydat nauk ekonomicznych, docent Katedry Informatyki i Cybernetyki Ekonomicznej Winnickiego Narodowego Uniwersytetu Rolniczego (Winnica, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-3664-3871

Anotation. Kryzys systemowy, z którym obecnie boryka się społeczeństwo ukraińskie, wpłynął m.in. na kwestie administracji publicznej. Wraz z tym że następuje transformacja społeczeństwa przemysłowego w postindustrialne, informacyjne, następuje aktywna transformacja koncepcji administracji publicznej w służbę. Celem badania jest zbadanie, w jaki sposób poprawa instytucjonalnego zapewnienia transformacji cyfrowej przyczyni się do poprawy efektywności świadczenia usług publicznych (państwowych). Wprowadzenie technologii cyfrowej do administracji publicznej jest trendem dla wszystkich krajów. Doświadczenie pokazuje, że tylko systemowe wykorzystanie innowacyjnych technologii informatycznych w procesach decyzyjnych, w tym tworzenie zintegrowanych strategii i programów reformy sektora publicznego, jest warunkiem poprawy dobrobytu społeczeństwa. Cyfryzacja procesów wprowadza zmiany organizacyjne w działalności rządu, funkcjonowaniu rządu, zwiększa przejrzystość i odpowiedzialność. U podstaw takich zmian leży transformacja cyfrowa, której istotą jest restrukturyzacja i transformacja kanałów komunikacji – interakcji cyfrowych.
Keywords: Kryzys systemowy, z którym obecnie boryka się społeczeństwo ukraińskie, wpłynął m.in. na kwestie administracji publicznej. Wraz z tym że następuje transformacja społeczeństwa przemysłowego w postindustrialne, informacyjne, następuje aktywna transformacja koncepcji administracji publicznej w służbę. Celem badania jest zbadanie, w jaki sposób poprawa instytucjonalnego zapewnienia transformacji cyfrowej przyczyni się do poprawy efektywności świadczenia usług publicznych (państwowych). Wprowadzenie technologii cyfrowej do administracji publicznej jest trendem dla wszystkich krajów. Doświadczenie pokazuje, że tylko systemowe wykorzystanie innowacyjnych technologii informatycznych w procesach decyzyjnych, w tym tworzenie zintegrowanych strategii i programów reformy sektora publicznego, jest warunkiem poprawy dobrobytu społeczeństwa. Cyfryzacja procesów wprowadza zmiany organizacyjne w działalności rządu, funkcjonowaniu rządu, zwiększa przejrzystość i odpowiedzialność. U podstaw takich zmian leży transformacja cyfrowa, której istotą jest restrukturyzacja i transformacja kanałów komunikacji – interakcji cyfrowych.

KAPITAŁ LUDZKI: ISTOTA, ANALIZA, ROZWÓJ

Oleksandr Kirdan

doktor nauk pedagogicznych, doktor nauk ekonomicznych, docent, kierownik Katedry Ekonomii i Nauk Społeczno-Behawioralnych Humańskiego Państwowego Uniwersytetu Pedagogicznego imienia Pawła Tyczyny (Humań, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0003-2667-6589

Anotation. W artykule zaproponowano naukowe zrozumienie istoty i rozwoju kapitału ludzkiego jako złożonego, wieloaspektowego i dynamicznego zjawiska oraz motoru innowacyjnej gospodarki. Na podstawie teoretycznej analizy prac interpretacyjnych z wykorzystaniem ogólnych naukowych metod analizy, syntezy, uogólnienia i klasyfikacji naukowej przedstawiono pole terminologiczne kategorii „kapitał ludzki” obejmującej takie pojęcia: „potencjał ludzki”, „zasoby ludzkie”, „kapitał intelektualny”, „kapitał społeczny”. Scharakteryzowano główne podejścia ukraińskich naukowców do określenia kategorii kapitału ludzkiego. Przeanalizowano genezę kapitału ludzkiego jako całościowej koncepcji naukowej. Podkreślono, że kształtowanie się kapitału ludzkiego ma charakter uwarunkowany społecznie i zależy od aspektów zarządzania, organizacji instytucjonalnej i priorytetu wkładu szkolnictwa wyższego w rozwój kapitału ludzkiego, wzajemnego uwarunkowania i wzajemnego powiązania aspektów organizacyjnych i ich praktycznej realizacji. Koncentruje się na znaczeniu kształtowania kapitału ludzkiego w edukacji formalnej i nieformalnej. Perspektywy dalszych badań naukowych są widoczne w interdyscyplinarnym badaniu kapitału ludzkiego na podstawie podejścia systemowego, akmeologicznego i synergistycznego.
Keywords: W artykule zaproponowano naukowe zrozumienie istoty i rozwoju kapitału ludzkiego jako złożonego, wieloaspektowego i dynamicznego zjawiska oraz motoru innowacyjnej gospodarki. Na podstawie teoretycznej analizy prac interpretacyjnych z wykorzystaniem ogólnych naukowych metod analizy, syntezy, uogólnienia i klasyfikacji naukowej przedstawiono pole terminologiczne kategorii „kapitał ludzki” obejmującej takie pojęcia: „potencjał ludzki”, „zasoby ludzkie”, „kapitał intelektualny”, „kapitał społeczny”. Scharakteryzowano główne podejścia ukraińskich naukowców do określenia kategorii kapitału ludzkiego. Przeanalizowano genezę kapitału ludzkiego jako całościowej koncepcji naukowej. Podkreślono, że kształtowanie się kapitału ludzkiego ma charakter uwarunkowany społecznie i zależy od aspektów zarządzania, organizacji instytucjonalnej i priorytetu wkładu szkolnictwa wyższego w rozwój kapitału ludzkiego, wzajemnego uwarunkowania i wzajemnego powiązania aspektów organizacyjnych i ich praktycznej realizacji. Koncentruje się na znaczeniu kształtowania kapitału ludzkiego w edukacji formalnej i nieformalnej. Perspektywy dalszych badań naukowych są widoczne w interdyscyplinarnym badaniu kapitału ludzkiego na podstawie podejścia systemowego, akmeologicznego i synergistycznego.

POMIAR EFEKTYWNOŚCI WYKORZYSTANIA NARZĘDZI KOMUNIKACJI ONLINE DO BUDOWANIA OSOBISTEJ MARKI HR DYREKTORA FIRMY

Viktoriia Stratiuk

aspirantka Instytutu Dziennikarstwa Kijowskiego Uniwersytetu Narodowego imienia Tarasa Szewczenki (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0003-4286-7983

Anotation. W artykule wyjaśniono możliwości kompleksowego pomiaru efektywności wykorzystania narzędzi komunikacji online do budowania osobistej marki HR dyrektora firmy. Autor określa istotę takiej skuteczności i identyfikuje główne wskaźniki efektywności wykorzystania tych narzędzi komunikacji. Pierwsza grupa tych wskaźników obejmuje wszystkie dane charakteryzujące poziom zaspokojenia potrzeb HR dyrektora firmy (wskaźniki zgodności wyników budowy marki osobistej z planowanymi wskaźnikami: kształtowanie i wzmacnianie pożądanego wizerunku HR dyrektora firmy w środowisku cyfrowym; poziom dostosowania wykorzystania narzędzi komunikacji online do misji marki osobistej; częstotliwość, objętość, typ, rodzaj i zawartość treści, które produkuje dyrektor HR firmy itd.). Druga grupę wskaźników stanowią dane charakteryzujące poziom zaspokojenia potrzeb grupy docelowej marki HR dyrektora firmy. Wnioski z artykułu podsumowują wyniki badania.
Keywords: W artykule wyjaśniono możliwości kompleksowego pomiaru efektywności wykorzystania narzędzi komunikacji online do budowania osobistej marki HR dyrektora firmy. Autor określa istotę takiej skuteczności i identyfikuje główne wskaźniki efektywności wykorzystania tych narzędzi komunikacji. Pierwsza grupa tych wskaźników obejmuje wszystkie dane charakteryzujące poziom zaspokojenia potrzeb HR dyrektora firmy (wskaźniki zgodności wyników budowy marki osobistej z planowanymi wskaźnikami: kształtowanie i wzmacnianie pożądanego wizerunku HR dyrektora firmy w środowisku cyfrowym; poziom dostosowania wykorzystania narzędzi komunikacji online do misji marki osobistej; częstotliwość, objętość, typ, rodzaj i zawartość treści, które produkuje dyrektor HR firmy itd.). Druga grupę wskaźników stanowią dane charakteryzujące poziom zaspokojenia potrzeb grupy docelowej marki HR dyrektora firmy. Wnioski z artykułu podsumowują wyniki badania.

STAN I STRATEGICZNE PERSPEKTYWY ROZWOJU HUTNICTWA METALI NIEŻELAZNYCH

Oleksandr Shapurov

doktor nauk ekonomicznych, docent, profesor Katedry Ekonomii Informacji, Przedsiębiorczości i Finansów Inżynierskiego Instytutu Dydaktyczno-Naukowego imienia Y.M. Potebni Zaporoskiego Uniwersytetu Narodowego (Zaporoże, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-4381-4886

Anotation. W artykule powstało komplementarne podejście hierarchiczne z łańcuchem procesów retrospektywnych: trendy światowe – cechy branżowe w kraju – stan poszczególnych podmiotów branżowych. Określono potencjał zasobowy metalurgii metali nieżelaznych Ukrainy i uzasadniono dynamiczne i recesyjne procesy produkcji metali nieżelaznych w Ukrainie. Przeanalizowano potencjał metali nieżelaznych kraju w porównaniu z krajami-liderami i określono jego wagę w wektorze światowym. Uzasadnione są zdolności produkcyjne hutnictwa metali nieżelaznych i ich miejsce w przemyśle w kraju. Przeanalizowano kondycję finansową i gospodarczą hutnictwa metali nieżelaznych Ukrainy oraz ukształtowano analityczno-wektorowe aspekty przemysłu. Rozważono obecny stan i trendy stagnacji gospodarczej przedsiębiorstw hutnictwa metali nieżelaznych, przeanalizowano aktywność biznesową, kondycję finansową, stan efektywności zasobów strategicznie ważnych przedsiębiorstw w kraju. Główne strategiczne kierunki rozwoju przedsiębiorstw metalurgii nieżelaznej zostały utworzone i uzasadnione na podstawie retrospektywnej stagnacji i obecnej nowoczesności działań wojennych. Określono główne mechanizmy osiągnięcia strategicznych kierunków rozwoju przemysłu metalurgicznego nieżelaznego.
Keywords: W artykule powstało komplementarne podejście hierarchiczne z łańcuchem procesów retrospektywnych: trendy światowe – cechy branżowe w kraju – stan poszczególnych podmiotów branżowych. Określono potencjał zasobowy metalurgii metali nieżelaznych Ukrainy i uzasadniono dynamiczne i recesyjne procesy produkcji metali nieżelaznych w Ukrainie. Przeanalizowano potencjał metali nieżelaznych kraju w porównaniu z krajami-liderami i określono jego wagę w wektorze światowym. Uzasadnione są zdolności produkcyjne hutnictwa metali nieżelaznych i ich miejsce w przemyśle w kraju. Przeanalizowano kondycję finansową i gospodarczą hutnictwa metali nieżelaznych Ukrainy oraz ukształtowano analityczno-wektorowe aspekty przemysłu. Rozważono obecny stan i trendy stagnacji gospodarczej przedsiębiorstw hutnictwa metali nieżelaznych, przeanalizowano aktywność biznesową, kondycję finansową, stan efektywności zasobów strategicznie ważnych przedsiębiorstw w kraju. Główne strategiczne kierunki rozwoju przedsiębiorstw metalurgii nieżelaznej zostały utworzone i uzasadnione na podstawie retrospektywnej stagnacji i obecnej nowoczesności działań wojennych. Określono główne mechanizmy osiągnięcia strategicznych kierunków rozwoju przemysłu metalurgicznego nieżelaznego.

EUROPEJSKI MODEL WDRAŻANIA REGULACJI POZATARYFOWYCH: PUNKT ORIENTACYJNY DLA UKRAINY W WARUNKACH REFORMY SYSTEMU CELNEGO

Oksana Boiko, Viacheslav Tylchyk

Oksana Boiko, aspirantka Katedry Prawa Administracyjnego, Własności Intelektualnej i Dyscyplin Cywilnoprawnych Kijowskiego Instytutu Własności Intelektualnej i Prawa Narodowego Uniwersytetu „Odeska Akademia Prawnicza” (Kijów, Ukraina)
Viacheslav Tylchyk, doktor nauk prawnych, profesor, prorektor ds. pracy naukowej Kijowskiego Instytutu Własności Intelektualnej i Prawa Narodowego Uniwersytetu „Odeska Akademia Prawnicza” (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0001-5964-3439

Anotation. W artykule zbadano istotę modelu pozataryfowej regulacji handlu w UE. Okazało się, że europejski model pozataryfowej regulacji handlu charakteryzuje się pewnymi cechami, co tłumaczy się specyfiką wdrażania polityki celnej w UE. Ujawniono istnienie różnych podejść ustawodawcy europejskiego do określenia istoty regulacji pozataryfowych. Podano autorskie definicje pojęć „regulacja pozataryfowa” i „ograniczenia pozataryfowe” dla europejskiego modelu handlu. Zbadano i przeanalizowano kluczowe cechy mechanizmu regulacji pozataryfowych w UE, przedstawiono autorską listę takich cech. Ustalono, że pozataryfowa regulacja handlu w UE ma charakter ekonomiczno-prawny. Zbadano cechy standaryzacji produktów w UE jako procedury regulacyjnej. Zbadano mechanizm nadzoru celnego nad realizacją procesu regulacji pozataryfowej w UE i ustalono, że wymaga on dalszej poprawy. Zaproponowano szereg środków mających na celu unowocześnienie krajowego modelu pozataryfowej regulacji handlu zagranicznego, biorąc pod uwagę dostępne doświadczenia europejskie.
Keywords: W artykule zbadano istotę modelu pozataryfowej regulacji handlu w UE. Okazało się, że europejski model pozataryfowej regulacji handlu charakteryzuje się pewnymi cechami, co tłumaczy się specyfiką wdrażania polityki celnej w UE. Ujawniono istnienie różnych podejść ustawodawcy europejskiego do określenia istoty regulacji pozataryfowych. Podano autorskie definicje pojęć „regulacja pozataryfowa” i „ograniczenia pozataryfowe” dla europejskiego modelu handlu. Zbadano i przeanalizowano kluczowe cechy mechanizmu regulacji pozataryfowych w UE, przedstawiono autorską listę takich cech. Ustalono, że pozataryfowa regulacja handlu w UE ma charakter ekonomiczno-prawny. Zbadano cechy standaryzacji produktów w UE jako procedury regulacyjnej. Zbadano mechanizm nadzoru celnego nad realizacją procesu regulacji pozataryfowej w UE i ustalono, że wymaga on dalszej poprawy. Zaproponowano szereg środków mających na celu unowocześnienie krajowego modelu pozataryfowej regulacji handlu zagranicznego, biorąc pod uwagę dostępne doświadczenia europejskie.

NADUŻYCIE PRAWA DO WPISANIA/NIEWPISANIA ODPOWIEDNICH INFORMACJI DO JEDNOLITEGO REJESTRU POSTĘPOWAŃ PRZYGOTOWAWCZYCH

Halyna Boreiko

kandydat nauk prawnych, zastępca Prokuratora Obwodu Lwowskiego, doktorantka Katedry Postępowania Karnego i Kryminalistyki Lwowskiego Uniwersytetu Narodowego imienia Iwana Franki (Lwów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-5592-4302

Anotation. Artykuł bada problemy nadużywania przez detektywa, śledczego, prokuratora prawa do orzekania o wpisaniu/ niewpisaniu odpowiednich informacji do Jednolitego Rejestru Postępowań Przygotowawczych. Celem niniejszego artykułu jest zidentyfikowanie przede wszystkim luk prawnych regulujących rozpoczęcie postępowania przygotowawczego i formułowanie propozycji ich rozwiązania. Artykuł uzasadnia konieczność podjęcia decyzji o wpisaniu/niewpisaniu odpowiednich informacji do Jednolitego Rejestru Postępowań Przygotowawczych bezpośrednio przez detektywa, śledczego lub prokuratora, a nie osobę upoważnioną. Zidentyfikowano wady regulacji prawnych na etapie przyjmowania i rejestracji oświadczeń lub komunikatów, które dają hipotetyczne możliwości wspomnianym podmiotom nadużywania prawa i zaproponowano skuteczne sposoby ich wyeliminowania. Argumentowano, że w wyniku uszczegółowienia procedury wpisania informacji do Jednolitego Rejestru Postępowań Przygotowawczych przez akta resortowe, którymi organy ścigania obowiązkowo kierują się w codziennej pracy, dochodzi do odmiennego stosowania art. 214 Kodeksu Postępowania Karnego Ukrainy. Zaproponowano sposób wyjścia z tej sytuacji polegający na wprowadzeniu zmian w obowiązującym brzmieniu art. 214 Kodeksu Postępowania Karnego Ukrainy, które uniemożliwiłyby dopuszczenie do nadużycia prawa do wpisania/ niewpisania odpowiednich informacji do Jednolitego Rejestru Postępowań Przygotowawczych oraz przestrzegania praw i uzasadnionych interesów osoby.
Keywords: Artykuł bada problemy nadużywania przez detektywa, śledczego, prokuratora prawa do orzekania o wpisaniu/ niewpisaniu odpowiednich informacji do Jednolitego Rejestru Postępowań Przygotowawczych. Celem niniejszego artykułu jest zidentyfikowanie przede wszystkim luk prawnych regulujących rozpoczęcie postępowania przygotowawczego i formułowanie propozycji ich rozwiązania. Artykuł uzasadnia konieczność podjęcia decyzji o wpisaniu/niewpisaniu odpowiednich informacji do Jednolitego Rejestru Postępowań Przygotowawczych bezpośrednio przez detektywa, śledczego lub prokuratora, a nie osobę upoważnioną. Zidentyfikowano wady regulacji prawnych na etapie przyjmowania i rejestracji oświadczeń lub komunikatów, które dają hipotetyczne możliwości wspomnianym podmiotom nadużywania prawa i zaproponowano skuteczne sposoby ich wyeliminowania. Argumentowano, że w wyniku uszczegółowienia procedury wpisania informacji do Jednolitego Rejestru Postępowań Przygotowawczych przez akta resortowe, którymi organy ścigania obowiązkowo kierują się w codziennej pracy, dochodzi do odmiennego stosowania art. 214 Kodeksu Postępowania Karnego Ukrainy. Zaproponowano sposób wyjścia z tej sytuacji polegający na wprowadzeniu zmian w obowiązującym brzmieniu art. 214 Kodeksu Postępowania Karnego Ukrainy, które uniemożliwiłyby dopuszczenie do nadużycia prawa do wpisania/ niewpisania odpowiednich informacji do Jednolitego Rejestru Postępowań Przygotowawczych oraz przestrzegania praw i uzasadnionych interesów osoby.

NADZÓR PROKURATORSKI W ZABEZPIECZENIU PRAWA POKRZYWDZONEGO DO DOSTĘPU DO WYMIARU SPRAWIEDLIWOŚCI W POSTĘPOWANIU KARNYM

Mykhailo Burtovyi

student Katedry Postępowania Karnego Narodowej Akademii Spraw Wewnętrznych (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0001-5474-7018

Anotation. Artykuł podkreśla miejsce i rolę nadzoru prokuratorskiego w zapewnieniu prawa pokrzywdzonego do dostępu do wymiaru sprawiedliwości w postępowaniu karnym. Usystematyzowano główne kierunki zaangażowania prokuratora w taki mechanizm. Ustalono, że na każdym z tych kierunków nadzór prokuratorski w zapewnieniu prawa pokrzywdzonego do dostępu do wymiaru sprawiedliwości realizowany jest w swoistych formach, z wykorzystaniem odpowiednich środków i metod czynności prokuratorskich. Wyciągnięto wniosek o „monopolu” prokuratora na apelację do sądu, który jest jednym z głównych elementów dostępności wymiaru sprawiedliwości. Stwierdzono, że określenie prokuratora jako wyłącznego podmiotu realizującego prawo pokrzywdzonego do dostępu do wymiaru sprawiedliwości w postępowaniu karnym wydaje się w pełni uzasadnione i jest jedyną możliwą opcją rozwiązania tej kwestii.
Keywords: Artykuł podkreśla miejsce i rolę nadzoru prokuratorskiego w zapewnieniu prawa pokrzywdzonego do dostępu do wymiaru sprawiedliwości w postępowaniu karnym. Usystematyzowano główne kierunki zaangażowania prokuratora w taki mechanizm. Ustalono, że na każdym z tych kierunków nadzór prokuratorski w zapewnieniu prawa pokrzywdzonego do dostępu do wymiaru sprawiedliwości realizowany jest w swoistych formach, z wykorzystaniem odpowiednich środków i metod czynności prokuratorskich. Wyciągnięto wniosek o „monopolu” prokuratora na apelację do sądu, który jest jednym z głównych elementów dostępności wymiaru sprawiedliwości. Stwierdzono, że określenie prokuratora jako wyłącznego podmiotu realizującego prawo pokrzywdzonego do dostępu do wymiaru sprawiedliwości w postępowaniu karnym wydaje się w pełni uzasadnione i jest jedyną możliwą opcją rozwiązania tej kwestii.

GENEZA MIĘDZYNARODOWEJ WSPÓŁPRACY PRAWNEJ PAŃSTW W ZAKRESIE ZAPOBIEGANIA PRZESTĘPCZOŚCI

Dariya Vitiuk

kandydat nauk prawnych, docent, docent Katedry Dyscyplin Teoretyczno-Prawnych Państwowego Uniwersytetu Podatkowego (Irpeń, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-3457-9984

Anotation. Artykuł bada problematykę genezy kluczowych punktów współpracy głównych państw świata w kwestii zapobiegania przestępczości. Analiza poglądów naukowych czołowych naukowców na ten temat jest przeprowadzana równolegle z przepisami o charakterze międzynarodowym. Sformułowano główne sposoby współpracy państw w zapobieganiu przestępczości i przeprowadzono analizę ich specyfiki. Przedstawiono charakterystykę głównych dróg współpracy państw w zapobieganiu przestępczości, a mianowicie: współpracę państw w dochodzeniu postępowań karnych (w tym ekstradycji), która jest uregulowana normami prawa międzynarodowego; ustanowienie norm regulujących kwestie odpowiedzialności karnej o charakterze międzynarodowym w przypadku naruszenia przepisów prawa międzynarodowego przez określone osoby; opracowanie międzynarodowych standardów prawnych w zakresie zapobiegania przestępczości; określono główne kierunki zapobiegania międzynarodowym przestępstwom z uwzględnieniem osiągnięć postępu naukowego i technologicznego.
Keywords: Artykuł bada problematykę genezy kluczowych punktów współpracy głównych państw świata w kwestii zapobiegania przestępczości. Analiza poglądów naukowych czołowych naukowców na ten temat jest przeprowadzana równolegle z przepisami o charakterze międzynarodowym. Sformułowano główne sposoby współpracy państw w zapobieganiu przestępczości i przeprowadzono analizę ich specyfiki. Przedstawiono charakterystykę głównych dróg współpracy państw w zapobieganiu przestępczości, a mianowicie: współpracę państw w dochodzeniu postępowań karnych (w tym ekstradycji), która jest uregulowana normami prawa międzynarodowego; ustanowienie norm regulujących kwestie odpowiedzialności karnej o charakterze międzynarodowym w przypadku naruszenia przepisów prawa międzynarodowego przez określone osoby; opracowanie międzynarodowych standardów prawnych w zakresie zapobiegania przestępczości; określono główne kierunki zapobiegania międzynarodowym przestępstwom z uwzględnieniem osiągnięć postępu naukowego i technologicznego.

ROLA PAŃSTWA W MECHANIZMIE REGULACJI PRAWNEJ BEZPIECZEŃSTWA PRACY FUNKCJONARIUSZY PUBLICZNYCH W UKRAINIE

Lesia Voitiuk

aspirantka Naukowo-Dydaktycznego Instytutu Prawa Kijowskiego Uniwersytetu Narodowego imienia Tarasa Szewczenki (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-4756-4984

Anotation. Artykuł, koncentrując się na analizie poglądów naukowych naukowców i norm obowiązujących przepisów, uzasadnia rolę państwa w zapewnieniu regulacji prawnych bezpieczeństwa pracy funkcjonariuszy publicznych. Udowodniono, że opiera się ono na zastosowaniu przez odpowiednie właściwe władze szeregu różnych działań mających na celu zachowanie życia, zdrowia i sprawności zawodowej funkcjonariuszy publicznych. Podkreślono kluczowe podstawy wynikające ze specyfiki zapewnienia praw funkcjonariuszy publicznych w zakresie bezpieczeństwa pracy. Udowodniono, że u podstaw dobrobytu państwa, jego zdolności do skutecznej ochrony interesów całej populacji leży bezpośrednio poziom bezpieczeństwa pracy funkcjonariuszy publicznych w ochronie przed potencjalnymi zagrożeniami zewnętrznymi i wewnętrznymi, które niosą ze sobą ryzyko zarówno dla działalności służbowej urzędników, jak i ogólnego funkcjonowania państwa. Wyciągnięto wnioski stosunkowo szczególnej uwagi poświęconej doskonaleniu regulacji prawnej ze strony państwa i utrzymaniu odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa pracy urzędników publicznych, co wynika, po pierwsze, z zakresu działalności urzędników, która charakteryzuje się podwyższonym znaczeniem publicznym; i po drugie, z uwarunkowanych zagrożeń, które niosą ryzyko wydajności pracy.
Keywords: Artykuł, koncentrując się na analizie poglądów naukowych naukowców i norm obowiązujących przepisów, uzasadnia rolę państwa w zapewnieniu regulacji prawnych bezpieczeństwa pracy funkcjonariuszy publicznych. Udowodniono, że opiera się ono na zastosowaniu przez odpowiednie właściwe władze szeregu różnych działań mających na celu zachowanie życia, zdrowia i sprawności zawodowej funkcjonariuszy publicznych. Podkreślono kluczowe podstawy wynikające ze specyfiki zapewnienia praw funkcjonariuszy publicznych w zakresie bezpieczeństwa pracy. Udowodniono, że u podstaw dobrobytu państwa, jego zdolności do skutecznej ochrony interesów całej populacji leży bezpośrednio poziom bezpieczeństwa pracy funkcjonariuszy publicznych w ochronie przed potencjalnymi zagrożeniami zewnętrznymi i wewnętrznymi, które niosą ze sobą ryzyko zarówno dla działalności służbowej urzędników, jak i ogólnego funkcjonowania państwa. Wyciągnięto wnioski stosunkowo szczególnej uwagi poświęconej doskonaleniu regulacji prawnej ze strony państwa i utrzymaniu odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa pracy urzędników publicznych, co wynika, po pierwsze, z zakresu działalności urzędników, która charakteryzuje się podwyższonym znaczeniem publicznym; i po drugie, z uwarunkowanych zagrożeń, które niosą ryzyko wydajności pracy.

NIEKTÓRE PROBLEMY WDRAŻANIA STANDARDÓW UE W ZAKRESIE OCHRONY PRAW KONSUMENTÓW W DZIEDZINIE HANDLU ELEKTRONICZNEGO W UKRAINIE

Olena Holysheva

aspirantka Instytutu Państwa i Prawa imienia W.M. Korieckiego Narodowej Akademii Nauk Ukrainy (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0003-4589-109Х

Anotation. W artykule omówiono problematyczne kwestie wdrażania standardów Unii Europejskiej w zakresie ochrony praw konsumentów w dziedzinie handlu elektronicznego w Ukrainie. Przeanalizowano etapy rozwoju prawa krajowego w kontekście zbliżenia podstawy legislacyjnej Ukrainy do norm prawa Unii Europejskiej. Przeanalizowano prawa do: ochrony, dostępu do wiarygodnych informacji, prywatności i poufności, właściwej jakości produktów, wymiany towarów, tworzenia organizacji społecznych i stowarzyszeń. Udowodniono, że każde z tych praw w systemie ochrony konsumentów ma swoją implementację i specyfikę regulacji, po których badaniach zaproponowano następujące zmiany i uzupełnienia w przepisach prawa Ukrainy: określić bezwarunkowe prawo konsumenta zarówno do wymiany, jak i rozwiązania umowy w ciągu czternastu dni; rozszerzyć listę informacji, które powinny być dostarczone konsumentowi podczas zawierania umów online; skonsolidować listę działań, które stanowią nieuczciwą praktykę handlową; stworzyć ogólnokrajowe Stowarzyszenie Konsumentów, które będzie dokonywało inicjatywę legislacyjną; wprowadzić alternatywne sposoby rozwiązywania sporów konsumenckich.
Keywords: W artykule omówiono problematyczne kwestie wdrażania standardów Unii Europejskiej w zakresie ochrony praw konsumentów w dziedzinie handlu elektronicznego w Ukrainie. Przeanalizowano etapy rozwoju prawa krajowego w kontekście zbliżenia podstawy legislacyjnej Ukrainy do norm prawa Unii Europejskiej. Przeanalizowano prawa do: ochrony, dostępu do wiarygodnych informacji, prywatności i poufności, właściwej jakości produktów, wymiany towarów, tworzenia organizacji społecznych i stowarzyszeń. Udowodniono, że każde z tych praw w systemie ochrony konsumentów ma swoją implementację i specyfikę regulacji, po których badaniach zaproponowano następujące zmiany i uzupełnienia w przepisach prawa Ukrainy: określić bezwarunkowe prawo konsumenta zarówno do wymiany, jak i rozwiązania umowy w ciągu czternastu dni; rozszerzyć listę informacji, które powinny być dostarczone konsumentowi podczas zawierania umów online; skonsolidować listę działań, które stanowią nieuczciwą praktykę handlową; stworzyć ogólnokrajowe Stowarzyszenie Konsumentów, które będzie dokonywało inicjatywę legislacyjną; wprowadzić alternatywne sposoby rozwiązywania sporów konsumenckich.

PRAWORZĄDNOŚĆ I PRAWO UKRAINY „O ORGANIZACJI STOSUNKÓW PRACY W WARUNKACH STANU WOJENNEGO”

Roman Zvarych

magister prawa, kandydat nauk historycznych, wykładowca dyscyplin prawnych Kołomyjskiego Ekonomiczno-Prawnego College’u Zawodowego Państwowego Uniwersytetu Ekonomiczno-Handlowego (Kołomyja, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0003-3936-3602

Anotation. Prawo w każdym jego rozumieniu ma na celu uznanie wartości osoby na podstawie zasad prawa. Za pomocą metod wiedzy naukowej przeprowadzono analizę prawną i opis prawa pracy i orzecznictwa Ukrainy w okresie stanu wojennego, przeprowadzono porównawczą charakterystykę nowej Ustawy Ukrainy „O organizacji stosunków pracy w warunkach stanu wojennego”, istniejących już przepisów prawa pracy, konstytucyjnej i międzynarodowej praktyki sądowej z zastosowaniem formalno-logicznego podejścia przez pryzmat zasady praworządności. Ustalono, że badane prawo Ukrainy jest sprzeczne z zasadą praworządności, niesłusznie zastępuje Konstytucję Ukrainy, Kodeks Ustaw o Pracy Ukrainy i prawa Ukrainy, prawo międzynarodowe. Udowodniono, że zasada praworządności jest głównym wskaźnikiem w regulacji prawnej stosunków pracy w stanie wojennym na podstawie aktów prawnych i umów, co potwierdza praktyka sądowa Trybunału Konstytucyjnego Ukrainy i Europejskiego Trybunału Praw Człowieka.
Keywords: Prawo w każdym jego rozumieniu ma na celu uznanie wartości osoby na podstawie zasad prawa. Za pomocą metod wiedzy naukowej przeprowadzono analizę prawną i opis prawa pracy i orzecznictwa Ukrainy w okresie stanu wojennego, przeprowadzono porównawczą charakterystykę nowej Ustawy Ukrainy „O organizacji stosunków pracy w warunkach stanu wojennego”, istniejących już przepisów prawa pracy, konstytucyjnej i międzynarodowej praktyki sądowej z zastosowaniem formalno-logicznego podejścia przez pryzmat zasady praworządności. Ustalono, że badane prawo Ukrainy jest sprzeczne z zasadą praworządności, niesłusznie zastępuje Konstytucję Ukrainy, Kodeks Ustaw o Pracy Ukrainy i prawa Ukrainy, prawo międzynarodowe. Udowodniono, że zasada praworządności jest głównym wskaźnikiem w regulacji prawnej stosunków pracy w stanie wojennym na podstawie aktów prawnych i umów, co potwierdza praktyka sądowa Trybunału Konstytucyjnego Ukrainy i Europejskiego Trybunału Praw Człowieka.

SPECYFIKA REALIZACJI POSZCZEGÓLNYCH POSTĘPOWAŃ SĄDOWYCH W POSTĘPOWANIU ADMINISTRACYJNYM REPUBLIKI CZESKIEJ

Nadiya Ilchyshyn

kandydat nauk prawnych, sędzia Ósmego Apelacyjnego Sądu Administracyjnego (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-0435-6480

Anotation. Należy zauważyć, że w różnych krajach świata powstaje specyficzny sposób postępowania sądowego i jego organizacji jako całości, co wynika z ich przynależności do różnych systemów prawnych. Scharakteryzowano cechy procedur sądowych nieodłącznie związanych z kontynentalnym modelem sprawiedliwości na przykładzie Republiki Czeskiej. Stwierdzono, że postępowanie administracyjne Republiki Czeskiej jest podobne do postępowania ukraińskiego, jednak ma swoje cechy szczególne: a) istnieje możliwość wydania orzeczenia bez rozpoznania istoty sprawy; b) odrębnie wyróżnia się sposób rozpatrywania spraw zawierających informacje tajne; c) odroczenie doręczenia orzeczenia z częścią motywacyjną po rozpoznaniu istoty sprawy. Stwierdzono, że administracyjne prawo proceduralne Republiki Czeskiej ma tendencję do uproszczenia, na przykład uproszczenia dostępu obywateli do rozpatrzenia ich sprawy przez sąd (w tym złożenie skargi za pośrednictwem systemów składania wniosków do sądu online) w obu krajach, uproszczenia procedury rozpatrywania sprawy, na przykład możliwość podjęcia decyzji bez bezpośredniego rozpatrzenia, możliwość dostarczenia dodatkowych danych i materiałów bez uprzedniego dodatkowego wskazania i próba zminimalizowania czasu postępowania sądowego.
Keywords: Należy zauważyć, że w różnych krajach świata powstaje specyficzny sposób postępowania sądowego i jego organizacji jako całości, co wynika z ich przynależności do różnych systemów prawnych. Scharakteryzowano cechy procedur sądowych nieodłącznie związanych z kontynentalnym modelem sprawiedliwości na przykładzie Republiki Czeskiej. Stwierdzono, że postępowanie administracyjne Republiki Czeskiej jest podobne do postępowania ukraińskiego, jednak ma swoje cechy szczególne: a) istnieje możliwość wydania orzeczenia bez rozpoznania istoty sprawy; b) odrębnie wyróżnia się sposób rozpatrywania spraw zawierających informacje tajne; c) odroczenie doręczenia orzeczenia z częścią motywacyjną po rozpoznaniu istoty sprawy. Stwierdzono, że administracyjne prawo proceduralne Republiki Czeskiej ma tendencję do uproszczenia, na przykład uproszczenia dostępu obywateli do rozpatrzenia ich sprawy przez sąd (w tym złożenie skargi za pośrednictwem systemów składania wniosków do sądu online) w obu krajach, uproszczenia procedury rozpatrywania sprawy, na przykład możliwość podjęcia decyzji bez bezpośredniego rozpatrzenia, możliwość dostarczenia dodatkowych danych i materiałów bez uprzedniego dodatkowego wskazania i próba zminimalizowania czasu postępowania sądowego.

MIĘDZYNARODOWE PRAWO HUMANITARNE: LUDOBÓJSTWO UKRAIŃCÓW 2022

Oleksandra Kalmykova

kandydat nauk, docent Katedry Prawa Międzynarodowego Wydziału Prawa Uniwersytetu Stambulskiego (Stambuł, Turcja)

ORCID ID: 0000-0002-3829-1478

Anotation. Wywiad naukowy analizuje zawiłości prawne uznania ludobójstwa Ukraińców przez Federację Rosyjską. Znaczenie badania wynika z popełnienia zbrodni wojennych przeciwko ludności cywilnej podczas agresji wojskowej w Ukrainie. Masowość i okrucieństwo tych antyhumańskich przejawów zaktualizowało normy prawne Międzynarodowego Prawa Humanitarnego, które powstają jako jedny mechanizm rozpoznawania ludobójstwa Ukraińców i dalszego pociągania agresora do odpowiedzialności. Metody badawcze są skorelowane z normami prawa międzynarodowego i metodologią klastra praw humanitarnych. Proces rozpoznawania ludobójstwa wymaga jasnych wytycznych metodologicznych opartych na systematycznych, doktrynalnych i historycznych metodach badań prawnych. W związku z tym naród ukraiński i światowa społeczność demokratyczna potrzebują prawnego uzasadnienia zbrodni wojennych popełnionych podczas rosyjskiej agresji wojskowej. Zadaniem klastra prawnego jest ustalanie i ocena prawna zbrodni wojennych, co będzie warunkiem pociągnięcia do odpowiedzialności ich organizatorów i wykonawców.
Keywords: Wywiad naukowy analizuje zawiłości prawne uznania ludobójstwa Ukraińców przez Federację Rosyjską. Znaczenie badania wynika z popełnienia zbrodni wojennych przeciwko ludności cywilnej podczas agresji wojskowej w Ukrainie. Masowość i okrucieństwo tych antyhumańskich przejawów zaktualizowało normy prawne Międzynarodowego Prawa Humanitarnego, które powstają jako jedny mechanizm rozpoznawania ludobójstwa Ukraińców i dalszego pociągania agresora do odpowiedzialności. Metody badawcze są skorelowane z normami prawa międzynarodowego i metodologią klastra praw humanitarnych. Proces rozpoznawania ludobójstwa wymaga jasnych wytycznych metodologicznych opartych na systematycznych, doktrynalnych i historycznych metodach badań prawnych. W związku z tym naród ukraiński i światowa społeczność demokratyczna potrzebują prawnego uzasadnienia zbrodni wojennych popełnionych podczas rosyjskiej agresji wojskowej. Zadaniem klastra prawnego jest ustalanie i ocena prawna zbrodni wojennych, co będzie warunkiem pociągnięcia do odpowiedzialności ich organizatorów i wykonawców.

PODSYSTEM WYKROCZEŃ KARNYCH NARUSZAJĄCYCH KONSTYTUCYJNE ZASADY PRAWORZĄDNOŚCI I NIEZAWISŁOŚCI SĘDZIÓW

Nataliya Karpova

kandydat nauk prawnych, docent Katedry Prawa instytucji szkolnictwa wyższego „Międzynarodowy Uniwersytet Naukowo-Techniczny imienia akademika Yuriia Buhaia” (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0001-8905-781X

Anotation. Opublikowany artykuł ma na celu zbadanie takiego zagadnienia jak podsystem wykroczeń karnych naruszających konstytucyjne zasady praworządności i niezawisłości sędziów. Przedstawiony artykuł obejmuje rozpatrzenie takiej kwestii, jak ingerencja w działalność organów sądowych we wszystkich formach. Artykuł podaje takie pojęcia jak nielegalna ingerencja w działalność organów sądowych, sędzia, ławnik, konstytucyjne zasady praworządności i niezawisłości sędziów, pracownik organów sądowych, Jednolity System Informacji i Telekomunikacji Sądowej. Główny nacisk kładzie się na opracowanie naukowe podsystemu wykroczeń karnych naruszających konstytucyjne zasady praworządności i niezawisłości sędziów oraz charakterystykę jego treści. Stwierdzono, że podsystem wykroczeń karnych naruszających konstytucyjne zasady praworządności i niezawisłości sędziów, składa się z wykroczeń karnych przewidzianych w art. 376, 376-1, 377, 378, 379 Kodeksu Karnego Ukrainy i ma złożoną strukturę, w której art. 376 Kodeksu Karnego Ukrainy jest normą ogólną, a art. 376-1, 377, 378, 379 Kodeksu Karnego Ukrainy są normami szczególnymi.
Keywords: Opublikowany artykuł ma na celu zbadanie takiego zagadnienia jak podsystem wykroczeń karnych naruszających konstytucyjne zasady praworządności i niezawisłości sędziów. Przedstawiony artykuł obejmuje rozpatrzenie takiej kwestii, jak ingerencja w działalność organów sądowych we wszystkich formach. Artykuł podaje takie pojęcia jak nielegalna ingerencja w działalność organów sądowych, sędzia, ławnik, konstytucyjne zasady praworządności i niezawisłości sędziów, pracownik organów sądowych, Jednolity System Informacji i Telekomunikacji Sądowej. Główny nacisk kładzie się na opracowanie naukowe podsystemu wykroczeń karnych naruszających konstytucyjne zasady praworządności i niezawisłości sędziów oraz charakterystykę jego treści. Stwierdzono, że podsystem wykroczeń karnych naruszających konstytucyjne zasady praworządności i niezawisłości sędziów, składa się z wykroczeń karnych przewidzianych w art. 376, 376-1, 377, 378, 379 Kodeksu Karnego Ukrainy i ma złożoną strukturę, w której art. 376 Kodeksu Karnego Ukrainy jest normą ogólną, a art. 376-1, 377, 378, 379 Kodeksu Karnego Ukrainy są normami szczególnymi.

ZASADY ADMINISTRACYJNOPRAWNE ZABEZPIECZENIA DZIAŁALNOŚCI JEDNOSTEK DOCHODZENIOWYCH ORGANÓW NARODOWEJ POLICJI UKRAINY

Kostiantyn Mieshkovoi

adiunkt Ketedry Administracji Publicznej i Administrowania Narodowej Akademii Spraw Wewnętrznych (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0003-3341-5811

Anotation. W przepisach artykułu naukowego autor kompleksowo i wieloaspektowo przeprowadza analizę opinii naukowców i własnych przekonań, zasad administracyjnoprawnych zapewnienia działalności jednostek dochodzeniowych organów Narodowej Policji Ukrainy i wszystkich głównych aspektów dotyczących tego tematu. Metodologia badania obejmuje wykorzystanie systemu metod poznania naukowego: metod porównawczoprawnych (w analizie opinii naukowców na temat zasad badania), metody analizy i syntezy (w celu ustalenia stanu administracyjno-prawnego zabezpieczenia działalności jednostek dochodzeniowych organów Narodowej Policji Ukrainy i badania doświadczeń zagranicznych itp.). Wykorzystano teoretyczne i podsumowujące wnioski prawników krajowych i zagranicznych. W wyniku przeprowadzonej analizy ustalono i przeanalizowano podstawowe zasady administracyjnoprawne zabezpieczenia działalności jednostek dochodzeniowych organów Narodowej Policji Ukrainy.
Keywords: W przepisach artykułu naukowego autor kompleksowo i wieloaspektowo przeprowadza analizę opinii naukowców i własnych przekonań, zasad administracyjnoprawnych zapewnienia działalności jednostek dochodzeniowych organów Narodowej Policji Ukrainy i wszystkich głównych aspektów dotyczących tego tematu. Metodologia badania obejmuje wykorzystanie systemu metod poznania naukowego: metod porównawczoprawnych (w analizie opinii naukowców na temat zasad badania), metody analizy i syntezy (w celu ustalenia stanu administracyjno-prawnego zabezpieczenia działalności jednostek dochodzeniowych organów Narodowej Policji Ukrainy i badania doświadczeń zagranicznych itp.). Wykorzystano teoretyczne i podsumowujące wnioski prawników krajowych i zagranicznych. W wyniku przeprowadzonej analizy ustalono i przeanalizowano podstawowe zasady administracyjnoprawne zabezpieczenia działalności jednostek dochodzeniowych organów Narodowej Policji Ukrainy.

ZASTOSOWANIE MEDIACJI W ROZWIĄZYWANIU SPORÓW PUBLICZNOPRAWNYCH Z UDZIAŁEM JEDNOSTEK SAMORZĄDU TERYTORIALNEGO W WARUNKACH DECENTRALIZACJI WŁADZY

Yevheniia Minakova, Ihor Nalyvaiko

Yevheniia Minakova, kandydat nauk prawnych, docent Katedry Dyscyplin Ogólnoprawnych Dydaktyczno-Naukowego Instytutu Prawa i Edukacji Innowacyjnej Dniepropetrowskiego Państwowego Uniwersytetu Spraw Wewnętrznych (Dniepr, Ukraina)
Ihor Nalyvaiko, wykładowca Katedry Dyscyplin Ogólnoprawnych Dydaktyczno-Naukowego Instytutu Prawa i Edukacji Innowacyjnej Dniepropetrowskiego Państwowego Uniwersytetu Spraw Wewnętrznych (Dniepr, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0003-3823-3072, ORCID ID: 0000-0003-1532-2996

Anotation. Artykuł uzasadnia zastosowanie procedury mediacji w rozwiązywaniu sporów publicznoprawnych z udziałem jednostek samorządu terytorialnego w warunkach decentralizacji władzy. Wymierny wpływ reformy decentralizacji władzy na zwiększenie uprawnień i możliwości samorządów powoduje potrzebę poszukiwania nowych przejrzystych, demokratycznych i wiarygodnych form równoważenia i ograniczania władzy władz miejskich. Reforma decentralizacji władzy spowoduje dodatkowe obciążenie organów władzy sądowniczej w zakresie rozpatrywania spraw o naruszenie obowiązującego prawa przez władze samorządowe, ze względu na brak odpowiedzialnych organów wykonawczych, które kontrolowałyby władzę miejską. Obecnie sądy są niemal jedynym skutecznym podmiotem ograniczającym samowolę władz miejskich. Jakość wymiaru sprawiedliwości w tych warunkach jest zmniejszona, więc terminowość podejmowania decyzji w sprawach o naruszenie prawa przez jednostkę samorządu terytorialnego nie jest gwarantowana. Mediacja jest jednym ze sposobów uniknięcia narastania konfliktu między organami władzy publicznej a samorządami w procesie kontroli wykonywania uprawnień delegowanych jak i samorządowych.
Keywords: Artykuł uzasadnia zastosowanie procedury mediacji w rozwiązywaniu sporów publicznoprawnych z udziałem jednostek samorządu terytorialnego w warunkach decentralizacji władzy. Wymierny wpływ reformy decentralizacji władzy na zwiększenie uprawnień i możliwości samorządów powoduje potrzebę poszukiwania nowych przejrzystych, demokratycznych i wiarygodnych form równoważenia i ograniczania władzy władz miejskich. Reforma decentralizacji władzy spowoduje dodatkowe obciążenie organów władzy sądowniczej w zakresie rozpatrywania spraw o naruszenie obowiązującego prawa przez władze samorządowe, ze względu na brak odpowiedzialnych organów wykonawczych, które kontrolowałyby władzę miejską. Obecnie sądy są niemal jedynym skutecznym podmiotem ograniczającym samowolę władz miejskich. Jakość wymiaru sprawiedliwości w tych warunkach jest zmniejszona, więc terminowość podejmowania decyzji w sprawach o naruszenie prawa przez jednostkę samorządu terytorialnego nie jest gwarantowana. Mediacja jest jednym ze sposobów uniknięcia narastania konfliktu między organami władzy publicznej a samorządami w procesie kontroli wykonywania uprawnień delegowanych jak i samorządowych.

WADY PROCEDURY STOSOWANIA ŚRODKÓW PRZYMUSU O CHARAKTERZE MEDYCZNYM W POSTĘPOWANIU KARNYM UKRAINY

Vira Navrotska, Nataliia Ustrytska

Vira Navrotska, kandydat nauk prawnych, docent, docent Katedry Dyscyplin Karno-Prawnych Lwowskiego Państwowego Uniwersytetu Spraw Wewnętrznych (Lwów, Ukraina)
Nataliia Ustrytska, kandydat nauk prawnych, docent, docent Katedry Dyscyplin Karno-Prawnych Lwowskiego Państwowego Uniwersytetu Spraw Wewnętrznych (Lwów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-3407-7984, ORCID ID: 0000-0075-9458

Anotation. W artykule stwierdzono, że obowiązujący Kodeks Postępowania Karnego Ukrainy nie zwraca wystarczającej uwagi na gwarancje proceduralne praw osób, w odniesieniu do których rozwiązuje się kwestię stosowania środków przymusu o charakterze medycznym. Uregulowanie statusu prawnego osób, które popełniły czyn zabroniony przez Kodeks Karny Ukrainy w stanie niepoczytalności, ograniczonej sprawności lub zachorowały na chorobę psychiczną po popełnieniu przestępstwa, jest na niedopuszczalnie niskim poziomie. Często nie są aktywnymi uczestnikami procesu karnego, ale przedmiotami postępowania karnego. W państwie prawa taka sytuacja jest niedopuszczalna. W celu przezwyciężenia tej sytuacji uzasadnione jest wprowadzenie szeregu zmian i uzupełnień do Kodeksu Postępowania Karnego Ukrainy.
Keywords: W artykule stwierdzono, że obowiązujący Kodeks Postępowania Karnego Ukrainy nie zwraca wystarczającej uwagi na gwarancje proceduralne praw osób, w odniesieniu do których rozwiązuje się kwestię stosowania środków przymusu o charakterze medycznym. Uregulowanie statusu prawnego osób, które popełniły czyn zabroniony przez Kodeks Karny Ukrainy w stanie niepoczytalności, ograniczonej sprawności lub zachorowały na chorobę psychiczną po popełnieniu przestępstwa, jest na niedopuszczalnie niskim poziomie. Często nie są aktywnymi uczestnikami procesu karnego, ale przedmiotami postępowania karnego. W państwie prawa taka sytuacja jest niedopuszczalna. W celu przezwyciężenia tej sytuacji uzasadnione jest wprowadzenie szeregu zmian i uzupełnień do Kodeksu Postępowania Karnego Ukrainy.

ANALIZA PORÓWNAWCZO-PRAWNA DOKTRYNY RES JUDICATA: CZĘŚĆ 1. SYSTEMY PRAWNE PRAWA CYWILNEGO

Kostiantyn Pilkov

kandydat nauk prawnych, starszy badacz, starszy pracownik naukowy Katedry Międzynarodowego Prawa Prywatnego i Problemów Prawnych Integracji Europejskiej Naukowo-Badawczego Instytutu Prawa Prywatnego i Przedsiębiorczości imienia akademika F.H. Burchaka Narodowej Akademii Nauk Prawnych Ukrainy (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-8931-0413

Anotation. W artykule przedstawiono wyniki analizy porównawczej doktryny res judicata w systemach kontynentalnej tradycji prawnej, koncentrując się na różnych podejściach do rozwiązania kwestii, czy res judicata jest instytucją prawa materialnego lub procesowego, w jaki sposób sąd stosuje tę zasadę (na wniosek strony lub z własnej inicjatywy). Autor ujawnia specyfikę stosowania nieodłącznego dla wszystkich systemów prawnych prawa cywilnego trójsylabowego testu tożsamości stron, przedmiotu i podstaw pozwu jako niezbędnego warunku działania zasady res judicata. W artykule zauważono również wąski zakres res judicata, nieodłączny dla wszystkich badanych systemów prawnych, który obejmuje część rezolucyjną ostatecznego orzeczenia sądowego z uznaniem, że wnioski części motywacyjnej nie dotyczą wyłącznego działania zasady, chociaż są one brane pod uwagę w teście trójsylabowym przy podejmowaniu decyzji, czy sprawy są tożsame.
Keywords: W artykule przedstawiono wyniki analizy porównawczej doktryny res judicata w systemach kontynentalnej tradycji prawnej, koncentrując się na różnych podejściach do rozwiązania kwestii, czy res judicata jest instytucją prawa materialnego lub procesowego, w jaki sposób sąd stosuje tę zasadę (na wniosek strony lub z własnej inicjatywy). Autor ujawnia specyfikę stosowania nieodłącznego dla wszystkich systemów prawnych prawa cywilnego trójsylabowego testu tożsamości stron, przedmiotu i podstaw pozwu jako niezbędnego warunku działania zasady res judicata. W artykule zauważono również wąski zakres res judicata, nieodłączny dla wszystkich badanych systemów prawnych, który obejmuje część rezolucyjną ostatecznego orzeczenia sądowego z uznaniem, że wnioski części motywacyjnej nie dotyczą wyłącznego działania zasady, chociaż są one brane pod uwagę w teście trójsylabowym przy podejmowaniu decyzji, czy sprawy są tożsame.

FUNKCJE OCHRONY NIELETNICH OFIAR PRZED WYKROCZENIAMI KARNYMI W OBCYCH KRAJACH

Tetiana Titochka

kandydat nauk prawnych, doktorant studiów doktoranckich Donieckiego Państwowego Uniwersytetu Spraw Wewnętrznych (Kropywnycki, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-5924-614X

Anotation. W artykule autor analizuje cechy ochrony nieletnich ofiar przed wykroczeniami karnymi w obcych krajach. Wskazano, że do tej pory zwalczanie wykroczeń karnych wobec osób nieletnich jest poważnym problemem, co wynika z braku pełnoprawnych działań i środków, które mogą pozytywnie wpływać na tego rodzaju społecznie niebezpieczne czyny. Podsumowując, większość zagranicznych praktyk przeciwwiktymowych jest następująca: 1) wdrożenie podstaw mediacji i sprawiedliwości naprawczej; 2) aktywne zaangażowanie społeczeństwa w pracę z potencjalnymi i/lub prawdziwymi nieletnimi ofiarami wykroczeń karnych; 3) popularyzacja zerowej tolerancji dla czynów niebezpiecznych społecznie; 4) popularyzacja praktyk rehabilitacyjnych i resocjalizacyjnych; 5) poszukiwanie i wdrażanie narzędzi technicznych i oprogramowania w celu terminowego powstrzymania potencjalnej ofiary przed wpadnięciem w sytuację o wysokim indeksie wiktymowym.
Keywords: W artykule autor analizuje cechy ochrony nieletnich ofiar przed wykroczeniami karnymi w obcych krajach. Wskazano, że do tej pory zwalczanie wykroczeń karnych wobec osób nieletnich jest poważnym problemem, co wynika z braku pełnoprawnych działań i środków, które mogą pozytywnie wpływać na tego rodzaju społecznie niebezpieczne czyny. Podsumowując, większość zagranicznych praktyk przeciwwiktymowych jest następująca: 1) wdrożenie podstaw mediacji i sprawiedliwości naprawczej; 2) aktywne zaangażowanie społeczeństwa w pracę z potencjalnymi i/lub prawdziwymi nieletnimi ofiarami wykroczeń karnych; 3) popularyzacja zerowej tolerancji dla czynów niebezpiecznych społecznie; 4) popularyzacja praktyk rehabilitacyjnych i resocjalizacyjnych; 5) poszukiwanie i wdrażanie narzędzi technicznych i oprogramowania w celu terminowego powstrzymania potencjalnej ofiary przed wpadnięciem w sytuację o wysokim indeksie wiktymowym.

WYBRANE PROBLEMY KOLIZYJNEJ REGULACJI STOSUNKÓW UMOWNYCH MACIERZYŃSTWA ZASTĘPCZEGO W UKRAINIE I W REPUBLICE LITEWSKIEJ

Anastasiia Chernobaieva

aspirantka Katedry Prawa Cywilnego Kijowskiego Uniwersytetu Narodowego imienia Tarasa Szewczenki (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0001-7545-0127

Anotation. W artykule omówiono wybrane problemy kolizyjnej regulacji stosunków umownych macierzyństwa zastępczego w Ukrainie i w Republice Litewskiej. Badane są cechy procedury określania prawa, które stosuje się do odpowiednich stosunków zgodnie z prawem Ukrainy; określa się możliwość uzyskania przez dziecko poczęte przez małżeństwo – obywateli Litwy i urodzonego przez matkę zastępczą – obywatelkę Ukrainy, obywatelstwa Ukrainy. Ustalono cechy kolizyjnej regulacji stosunków umownych macierzyństwa zastępczego zgodnie z prawem litewskim w przypadku poczęcia dziecka przez obywateli Republiki Litewskiej i jego urodzenia zgodnie z umową macierzyństwa zastępczego zawartą zgodnie z prawem Ukrainy, zastępczą matką – obywatelką Ukrainy. Określa się procedurę ustanowienia pokrewieństwa między rodzicami genetycznymi dziecka urodzonego przy użyciu metody macierzyństwa zastępczego, a także faktycznie takiem dzieckiem zgodnie z prawem litewskim i ocenia się możliwość nabycia przez takie dziecko obywatelstwa Republiki Litewskiej.
Keywords: W artykule omówiono wybrane problemy kolizyjnej regulacji stosunków umownych macierzyństwa zastępczego w Ukrainie i w Republice Litewskiej. Badane są cechy procedury określania prawa, które stosuje się do odpowiednich stosunków zgodnie z prawem Ukrainy; określa się możliwość uzyskania przez dziecko poczęte przez małżeństwo – obywateli Litwy i urodzonego przez matkę zastępczą – obywatelkę Ukrainy, obywatelstwa Ukrainy. Ustalono cechy kolizyjnej regulacji stosunków umownych macierzyństwa zastępczego zgodnie z prawem litewskim w przypadku poczęcia dziecka przez obywateli Republiki Litewskiej i jego urodzenia zgodnie z umową macierzyństwa zastępczego zawartą zgodnie z prawem Ukrainy, zastępczą matką – obywatelką Ukrainy. Określa się procedurę ustanowienia pokrewieństwa między rodzicami genetycznymi dziecka urodzonego przy użyciu metody macierzyństwa zastępczego, a także faktycznie takiem dzieckiem zgodnie z prawem litewskim i ocenia się możliwość nabycia przez takie dziecko obywatelstwa Republiki Litewskiej.

CHARAKTERYSTYKA POSZCZEGÓLNYCH OBOWIĄZKÓW PRACOWNIKÓW SŁUŻBY ZDROWIA W CZASIE STANU WOJENNEGO

Nazar Kniazevych

aspirant Katedry Prawa Służbowego i Medycznego Dydaktyczno-Naukowego Instytutu Prawa Kijowskiego Narodowego Uniwersytetu imienia Tarasa Szewczenki, radca prawny organizacja społeczna „Ukraińska Liga Rozwoju Opieki Paliatywnej i Hospicyjnej” (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-1659-3934

Anotation. W artykule przedstawiono charakterystykę poszczególnych obowiązków pracowników służby zdrowia. Metodologia: podstawą metodologiczną artykułu są ogólne i specjalne metody nauk prawnych, w szczególności: metoda analizy dialektycznej, metoda modelowania predykcyjnego, metody formalno-logiczne, normatywno-dogmatyczne, socjologiczne. Określono podstawowe obowiązki personelu medycznego podczas stanu wojennego w kraju, takie jak: ścisłe przestrzeganie norm międzynarodowego prawa humanitarnego; humanitarne traktowanie ofiar wojny (nienarażanie osób należących do tych kategorii na żadne niebezpieczne dla ich zdrowia procedury, doświadczenia, eksperymenty, poszanowanie ich integralności fizycznej i psychicznej, poufność diagnozy, przestrzeganie tajemnicy lekarskiej); zapewnienie rannym, chorym, jeńcom wojennym, osobom poszkodowanym w wypadku statku, pomocy medycznej; ścisłe przestrzeganie zasad etyki lekarskiej, czyli ich obowiązków medycznych.
Keywords: W artykule przedstawiono charakterystykę poszczególnych obowiązków pracowników służby zdrowia. Metodologia: podstawą metodologiczną artykułu są ogólne i specjalne metody nauk prawnych, w szczególności: metoda analizy dialektycznej, metoda modelowania predykcyjnego, metody formalno-logiczne, normatywno-dogmatyczne, socjologiczne. Określono podstawowe obowiązki personelu medycznego podczas stanu wojennego w kraju, takie jak: ścisłe przestrzeganie norm międzynarodowego prawa humanitarnego; humanitarne traktowanie ofiar wojny (nienarażanie osób należących do tych kategorii na żadne niebezpieczne dla ich zdrowia procedury, doświadczenia, eksperymenty, poszanowanie ich integralności fizycznej i psychicznej, poufność diagnozy, przestrzeganie tajemnicy lekarskiej); zapewnienie rannym, chorym, jeńcom wojennym, osobom poszkodowanym w wypadku statku, pomocy medycznej; ścisłe przestrzeganie zasad etyki lekarskiej, czyli ich obowiązków medycznych.

STRUKTURA I TREŚĆ FUNKCJONALNA SYSTEMU ZASAD STOSUNKÓW PODATKOWYCH

Serhii Borzanytsia, Serhii Tymchenko

Serhii Borzanytsia, sędzia Ługańskiego Okręgowego Sądu Administracyjnego (Ługańsk, Ukraina)
Serhii Tymchenko, doktor nauk historycznych, kandydat nauk prawnych, profesor (Zaporoże, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-8129-6311

Anotation. Autor ustalił, że regulacja prawna stosunków podatkowych, ustalenie funkcjonalnej treści ich struktury, systemu zasad ma bezpośredni wpływ na tworzenie poziomu skuteczności rozwiązywania strategicznych problemów rozwoju społeczno-gospodarczego państwa. Autor stwierdził, że pomimo zwrócenia szczególnej uwagi badawczej na kwestie realizacji charakterystyki struktury podatkowych stosunków prawnych w badaniach takich naukowców jak: O.S. Bashniak, O.L. Hamalii, O.O. Zolotar, M.P. Kucheriavenko, L.K. Voronova i innych, znaczenie ustalenia ich zawartości funkcjonalnej nie jest tracone w nowoczesnych warunkach. Celem artykułu jest realizacja struktury i treści funkcjonalnej systemu zasad podatkowych stosunków prawnych. Autor stwierdził, że skuteczność systemu podatkowego ma bezpośredni wpływ na rozwój niezbędnych priorytetowych gałęzi gospodarki. Autor podkreśla, że wprowadzenie preferencyjnych warunków podatkowych, stworzenie uproszczonego systemu podatkowego jest bodźcem podatkowym do stworzenia skutecznej podstawy rozwoju małej średniej przedsiębiorczości, sukcesu działalności finansowej i gospodarczej podmiotów gospodarczych.
Keywords: Autor ustalił, że regulacja prawna stosunków podatkowych, ustalenie funkcjonalnej treści ich struktury, systemu zasad ma bezpośredni wpływ na tworzenie poziomu skuteczności rozwiązywania strategicznych problemów rozwoju społeczno-gospodarczego państwa. Autor stwierdził, że pomimo zwrócenia szczególnej uwagi badawczej na kwestie realizacji charakterystyki struktury podatkowych stosunków prawnych w badaniach takich naukowców jak: O.S. Bashniak, O.L. Hamalii, O.O. Zolotar, M.P. Kucheriavenko, L.K. Voronova i innych, znaczenie ustalenia ich zawartości funkcjonalnej nie jest tracone w nowoczesnych warunkach. Celem artykułu jest realizacja struktury i treści funkcjonalnej systemu zasad podatkowych stosunków prawnych. Autor stwierdził, że skuteczność systemu podatkowego ma bezpośredni wpływ na rozwój niezbędnych priorytetowych gałęzi gospodarki. Autor podkreśla, że wprowadzenie preferencyjnych warunków podatkowych, stworzenie uproszczonego systemu podatkowego jest bodźcem podatkowym do stworzenia skutecznej podstawy rozwoju małej średniej przedsiębiorczości, sukcesu działalności finansowej i gospodarczej podmiotów gospodarczych.

REGULACJE ADMINISTRACYJNOPRAWNE USTANAWIAJĄCE SYSTEM WSKAŹNIKÓW ZGODNOŚCI Z WYMOGAMI KRAJOWEGO BEZPIECZEŃSTWA ŚRODOWISKOWEGO

Andrii Koshlia

sędzia Dobropilskiego Sądu Miejskietdo i Rejonowego Obwodu Donieckiego (Donieck, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-4252-0376

Anotation. Ustanowiono niski poziom zapewnienia krajowych wymogów bezpieczeństwa środowiskowego, co wymaga przeglądu wskaźników ich zgodności. Uzasadnia się, że podstawą rozwoju krajowego systemu wskaźników wymogów bezpieczeństwa środowiskowego powinna być ich zdolność do prawidłowego zapewnienia realizacji prawa człowieka do bezpiecznego środowiska. Celem artykułu jest wdrożenie charakterystyki systemu wskaźników zapewniających wymagania krajowego bezpieczeństwa środowiskowego, określenie administracyjnoprawnego zabezpieczenia ich wdrożenia i kierunków ich realizacji. Autor podkreślił, że wdrożenie na poziomie krajowym potrzeby przestrzegania i wdrażania celów i zadań zrównoważonego rozwoju, co określiło celowość opracowania pewnego systemu monitorowania skuteczności wykonywania uprawnień do ich realizacji przez organy administracyjne. Na podstawie metody strukturalno-logicznej, metody analizy i syntezy, metody prawa porównawczego uzasadniona jest celowość wprowadzenia do norm zgodności z wymogami krajowego bezpieczeństwa środowiskowego antropogenicznych wskaźników rozwoju społeczeństwa, w szczególności określenia długości życia, poziomu zachorowań na raka, uwzględnienia najnowszych technologii wdrażania innowacji rozwoju przemysłu i tym podobne.
Keywords: Ustanowiono niski poziom zapewnienia krajowych wymogów bezpieczeństwa środowiskowego, co wymaga przeglądu wskaźników ich zgodności. Uzasadnia się, że podstawą rozwoju krajowego systemu wskaźników wymogów bezpieczeństwa środowiskowego powinna być ich zdolność do prawidłowego zapewnienia realizacji prawa człowieka do bezpiecznego środowiska. Celem artykułu jest wdrożenie charakterystyki systemu wskaźników zapewniających wymagania krajowego bezpieczeństwa środowiskowego, określenie administracyjnoprawnego zabezpieczenia ich wdrożenia i kierunków ich realizacji. Autor podkreślił, że wdrożenie na poziomie krajowym potrzeby przestrzegania i wdrażania celów i zadań zrównoważonego rozwoju, co określiło celowość opracowania pewnego systemu monitorowania skuteczności wykonywania uprawnień do ich realizacji przez organy administracyjne. Na podstawie metody strukturalno-logicznej, metody analizy i syntezy, metody prawa porównawczego uzasadniona jest celowość wprowadzenia do norm zgodności z wymogami krajowego bezpieczeństwa środowiskowego antropogenicznych wskaźników rozwoju społeczeństwa, w szczególności określenia długości życia, poziomu zachorowań na raka, uwzględnienia najnowszych technologii wdrażania innowacji rozwoju przemysłu i tym podobne.

ZAGRANICZNE DOŚWIADCZENIA W REGULACJI ADMINISTRACYJNO-PRAWNEJ PRAWA POLICJANTÓW DO ODPOCZYNKU

Roman Rozumiak

naczelnik wydziału dochodzeń strategicznych w obwodzie Donieckim Departamentu Dochodzeń Strategicznych Policji Państwowej

ORCID ID: 0000-0003-0859-3325

Anotation. Artykuł jest poświęcony analizie zagranicznych doświadczeń w zakresie administracyjno-prawnego uregulowania prawa funkcjonariuszy Policji do odpoczynku. Ustalono związek między prawem policjanta do wypoczynku a prawem do wykonywania czynności służbowych. Ujawniane są aktualne kierunki nauki prawa administracyjnego, w tym administracyjno-prawna charakterystyka stosunków prawnych funkcjonariuszy Policji. Ustalono, że za pomocą norm prawa międzynarodowego w zakresie zabezpieczenia społecznego ludzi stworzono podstawy do kształtowania ustawodawstwa krajowego, w szczególności tych jego obszarów, które określają fundamentalne podstawy zapewnienia funkcjonariuszom Policji prawa do odpoczynek. Podkreśla się znaczenie Europejskiej Karty Społecznej, zgodnie z którą Ukraina podjęła zobowiązania dotyczące czasu odpoczynku poprzez ustanowienie płatnych dni ustawowo wolnych od pracy; eliminacja zagrożeń związanych z pracą w niebezpiecznych lub szkodliwych warunkach pracy itp. Stwierdzono pochodny charakter prawa do odpoczynku od prawa do pracy, ponieważ gwarantując prawo do pracy, państwa muszą zagwarantować ludziom prawo do czasu po wykonaniu obowiązków pracowniczych, do czasu odpoczynku, który człowiek spędza zgodnie ze swoim wizja.
Keywords: Artykuł jest poświęcony analizie zagranicznych doświadczeń w zakresie administracyjno-prawnego uregulowania prawa funkcjonariuszy Policji do odpoczynku. Ustalono związek między prawem policjanta do wypoczynku a prawem do wykonywania czynności służbowych. Ujawniane są aktualne kierunki nauki prawa administracyjnego, w tym administracyjno-prawna charakterystyka stosunków prawnych funkcjonariuszy Policji. Ustalono, że za pomocą norm prawa międzynarodowego w zakresie zabezpieczenia społecznego ludzi stworzono podstawy do kształtowania ustawodawstwa krajowego, w szczególności tych jego obszarów, które określają fundamentalne podstawy zapewnienia funkcjonariuszom Policji prawa do odpoczynek. Podkreśla się znaczenie Europejskiej Karty Społecznej, zgodnie z którą Ukraina podjęła zobowiązania dotyczące czasu odpoczynku poprzez ustanowienie płatnych dni ustawowo wolnych od pracy; eliminacja zagrożeń związanych z pracą w niebezpiecznych lub szkodliwych warunkach pracy itp. Stwierdzono pochodny charakter prawa do odpoczynku od prawa do pracy, ponieważ gwarantując prawo do pracy, państwa muszą zagwarantować ludziom prawo do czasu po wykonaniu obowiązków pracowniczych, do czasu odpoczynku, który człowiek spędza zgodnie ze swoim wizja.

OPERACJE TAKTYCZNE W DOCHODZENIU W SPRAWIE PRZESTĘPSTW PONADNARODOWYCH

Vitvitskyi Anton

Inspektor Sektora Reagowania Policji Patrolowej Wydziału Policji nr 6 Zaporoskiej Rejonowej Komendy Policji Urzędu Głównego Narodowej Policji Ukrainy w Obwodzie Zaporoskim (Zaporoże, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-9538-6393

Anotation. W artykule przeanalizowano pojęcie, treść i klasyfikację operacji taktycznych w trakcie dochodzenia. Przeprowadzona analiza publikacji na temat operacji taktycznych pokazuje obecność różnych podejść do określenia ich istoty, podkreślenia różnych ich rodzajów i treści wewnętrznych. Operacja taktyczna to sytuacyjnie uwarunkowany zestaw działań dochodzeniowych (poszukiwawczych) i działań operacyjno-poszukiwawczych mających na celu rozwiązanie określonego zadania taktycznego dochodzenia w sprawie poważnego przestępstwa, dla którego powołana jest grupa śledcza i operacyjna. Operacje taktyczne są ważnym elementem technik kryminalistycznych, ponieważ odzwierciedlają specyfikę dochodzenia w sprawie przestępstw tej kategorii. Wpływ na ich treść mają oznaki popełnienia przestępstwa przez ponadnarodową zorganizowaną grupę przestępczą oraz cechy mechanizmu popełniania przestępstw odrębnego rodzaju. Dlatego prowadzenie badań kryminalistycznych nad problematyką dochodzenia w sprawie przestępstw popełnionych przez zorganizowane grupy przestępcze z powiązaniami międzynarodowymi powinno mieć dwa kierunki: 1) określenie cech dochodzenia, ze względu na specyfikę przedmiotu dowodu i sprzeciw zorganizowanych grup przestępczych, niezależnie od rodzaju przestępstwa; 2) określenie cech dochodzenia w sprawie przestępstw niektórych rodzajów popełnianych przez zorganizowane grupy przestępcze (kradzież, rozbój, zbójnictwo, wymuszenie rozbójnicze itp.), w ramach poszczególnych technik kryminalistycznych.
Keywords: W artykule przeanalizowano pojęcie, treść i klasyfikację operacji taktycznych w trakcie dochodzenia. Przeprowadzona analiza publikacji na temat operacji taktycznych pokazuje obecność różnych podejść do określenia ich istoty, podkreślenia różnych ich rodzajów i treści wewnętrznych. Operacja taktyczna to sytuacyjnie uwarunkowany zestaw działań dochodzeniowych (poszukiwawczych) i działań operacyjno-poszukiwawczych mających na celu rozwiązanie określonego zadania taktycznego dochodzenia w sprawie poważnego przestępstwa, dla którego powołana jest grupa śledcza i operacyjna. Operacje taktyczne są ważnym elementem technik kryminalistycznych, ponieważ odzwierciedlają specyfikę dochodzenia w sprawie przestępstw tej kategorii. Wpływ na ich treść mają oznaki popełnienia przestępstwa przez ponadnarodową zorganizowaną grupę przestępczą oraz cechy mechanizmu popełniania przestępstw odrębnego rodzaju. Dlatego prowadzenie badań kryminalistycznych nad problematyką dochodzenia w sprawie przestępstw popełnionych przez zorganizowane grupy przestępcze z powiązaniami międzynarodowymi powinno mieć dwa kierunki: 1) określenie cech dochodzenia, ze względu na specyfikę przedmiotu dowodu i sprzeciw zorganizowanych grup przestępczych, niezależnie od rodzaju przestępstwa; 2) określenie cech dochodzenia w sprawie przestępstw niektórych rodzajów popełnianych przez zorganizowane grupy przestępcze (kradzież, rozbój, zbójnictwo, wymuszenie rozbójnicze itp.), w ramach poszczególnych technik kryminalistycznych.

OSOBY PROWADZĄCE NIEZALEŻNĄ DZIAŁALNOŚĆ ZAWODOWĄ JAKO PODATNICY

Postoronko Yevhen

aspirant Katedry Prawa Konstytucyjnego, Administracyjnego i Finansowego, Chmielnickiego Uniwersytetu Zarządzania i Prawa imienia Leonida Yuzkova (Chmielnicki, Ukraina)

Anotation. W artykule zbadano status prawny osób prowadzących niezależną działalność zawodową jako podatnicy. Na podstawie analizy systemowej przepisów Kodeksu Podatkowego Ukrainy ustalono, że podatnikami prowadzącymi niezależną działalność zawodową są wyłącznie osoby fizyczne, a nie osoby fizyczne-przedsiębiorcy lub pracownicy najemni. Ponadto takie osoby fizyczne muszą wykonywać jeden z rodzajów niezależnej działalności zawodowej, określony w artykule 14 Kodeksu Cywilnego Ukrainy, to znaczy być prawnikiem, nauczycielem, notariuszem prywatnym, księgowym i tym podobne. Zaznaczono na kontrowersyjnej konstrukcji „osoba fizyczna jest przedsiębiorcą ze znakiem wykonywania niezależnej działalności zawodowej”, co pokazuje podwójne regulacje prawne dotyczące statusu prawnego podatników prowadzących niezależną działalność zawodową, a także wskazuje na naruszenie zasad równości, sprawiedliwości społecznej i jednolitego podejścia do ustalania podatków i opłat. Udowodniono, że w celu zapobieżenia dyskryminacji osób prowadzących niezależną działalność zawodową, przestrzeganie zasady pewności prawnej, wskazane jest zapewnienie takim osobom możliwości wyboru systemu opodatkowania dochodów uzyskanych z prowadzenia takiej działalności.
Keywords: W artykule zbadano status prawny osób prowadzących niezależną działalność zawodową jako podatnicy. Na podstawie analizy systemowej przepisów Kodeksu Podatkowego Ukrainy ustalono, że podatnikami prowadzącymi niezależną działalność zawodową są wyłącznie osoby fizyczne, a nie osoby fizyczne-przedsiębiorcy lub pracownicy najemni. Ponadto takie osoby fizyczne muszą wykonywać jeden z rodzajów niezależnej działalności zawodowej, określony w artykule 14 Kodeksu Cywilnego Ukrainy, to znaczy być prawnikiem, nauczycielem, notariuszem prywatnym, księgowym i tym podobne. Zaznaczono na kontrowersyjnej konstrukcji „osoba fizyczna jest przedsiębiorcą ze znakiem wykonywania niezależnej działalności zawodowej”, co pokazuje podwójne regulacje prawne dotyczące statusu prawnego podatników prowadzących niezależną działalność zawodową, a także wskazuje na naruszenie zasad równości, sprawiedliwości społecznej i jednolitego podejścia do ustalania podatków i opłat. Udowodniono, że w celu zapobieżenia dyskryminacji osób prowadzących niezależną działalność zawodową, przestrzeganie zasady pewności prawnej, wskazane jest zapewnienie takim osobom możliwości wyboru systemu opodatkowania dochodów uzyskanych z prowadzenia takiej działalności.

KRYMINALISTYCZNE PODSTAWY POSTĘPOWANIA PRZYGOTOWAWCZEGO W SPRAWIE NIELEGALNEGO KORZYSTANIA Z ELEKTRONICZNYCH MASZYN CYFROWYCH: W KWESTII CHARAKTERYSTYKI TOŻSAMOŚCI PRZESTĘPCY

Oleksandr Volkov

kierownik Sektora Głównego Biura Śledczego Narodowej Policji Ukrainy (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0001-7793-2523

Anotation. Autor ujawnił treść i istotę tożsamości przestępcy, który popełnia przestępstwa w zakresie nielegalnego korzystania z elektronicznych maszyn cyfrowych, podał wyczerpujące cechy strukturalne odpowiedniej kategorii kryminalistycznej i zaproponował nowe wyraziste cechy, które go charakteryzują. Uzasadnione jest, że osoba popełniająca przestępstwa w zakresie nielegalnego korzystania z elektronicznych maszyn cyfrowych ma płeć żeńską, ale głównie męską, charakteryzującą się ogólnie wysokim poziomem zdolności intelektualnych, a także rozumie w szczególności działanie elektronicznych maszyn cyfrowych. Odpowiednia wiedza daje takiej osobie pewność, że jest bezkarna, i przez pryzmat narcystycznego typu zachowania przyczynia się do dalszego ignorowania społeczno-prawnych postaw społeczeństwa w tej dziedzinie. Ponadto znajomość odpowiedniej sfery, z punktu widzenia motywów chuligańskich, umożliwia inwazję na przestrzeń osobistą innych osób, a także kultywuje takie zachowanie w oczach innych.
Keywords: Autor ujawnił treść i istotę tożsamości przestępcy, który popełnia przestępstwa w zakresie nielegalnego korzystania z elektronicznych maszyn cyfrowych, podał wyczerpujące cechy strukturalne odpowiedniej kategorii kryminalistycznej i zaproponował nowe wyraziste cechy, które go charakteryzują. Uzasadnione jest, że osoba popełniająca przestępstwa w zakresie nielegalnego korzystania z elektronicznych maszyn cyfrowych ma płeć żeńską, ale głównie męską, charakteryzującą się ogólnie wysokim poziomem zdolności intelektualnych, a także rozumie w szczególności działanie elektronicznych maszyn cyfrowych. Odpowiednia wiedza daje takiej osobie pewność, że jest bezkarna, i przez pryzmat narcystycznego typu zachowania przyczynia się do dalszego ignorowania społeczno-prawnych postaw społeczeństwa w tej dziedzinie. Ponadto znajomość odpowiedniej sfery, z punktu widzenia motywów chuligańskich, umożliwia inwazję na przestrzeń osobistą innych osób, a także kultywuje takie zachowanie w oczach innych.

TYPOWE SYTUACJE ŚLEDCZE W DOCHODZENIU WYKROCZEŃ KARNYCH W DZIEDZINIE DZIAŁALNOŚCI GOSPODARCZEJ

Serhii Trach

kandydat nauk prawnych starszy wykładowca Katedry Postępowania Karnego
Narodowej Akademii Spraw Wewnętrznych (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-7548-1027

Anotation. Adnotacja. W artykule udowodniono, że osobliwości popełniania wykroczeń karnych w dziedzinie działalności gospodarczej mają specyficzny wpływ na kształtowanie sytuacji śledczych na wstępnym etapie dochodzenia. Wynika to z metod, mechanizmu i technologii popełniania tych wykroczeń, co wynika z ich złożonego charakteru. Praca w wyodrębnionych typowych sytuacjach śledczych wstępnego i kolejnych etapów śledztwa ukierunkowana jest na ustalenie powiązań między przestępcami (organizator – wykonawca, organizator – pośrednik – wykonawca); zebranie informacji charakteryzujących tożsamość podejrzanego; ustalenie wszystkich epizodów działalności przestępczej każdego z podejrzanych; zebranie dowodów wystarczających do ścigania przestępców oraz określenie priorytetowych sposobów przeciwdziałania tej kategorii wykroczeń. Istotnym warunkiem skutecznej organizacji dochodzenia w każdej sytuacji śledczej jest wykorzystanie czynnika zaskoczenia w toku jawnych i niejawnych czynności procesowych.
Keywords: Adnotacja. W artykule udowodniono, że osobliwości popełniania wykroczeń karnych w dziedzinie działalności gospodarczej mają specyficzny wpływ na kształtowanie sytuacji śledczych na wstępnym etapie dochodzenia. Wynika to z metod, mechanizmu i technologii popełniania tych wykroczeń, co wynika z ich złożonego charakteru. Praca w wyodrębnionych typowych sytuacjach śledczych wstępnego i kolejnych etapów śledztwa ukierunkowana jest na ustalenie powiązań między przestępcami (organizator – wykonawca, organizator – pośrednik – wykonawca); zebranie informacji charakteryzujących tożsamość podejrzanego; ustalenie wszystkich epizodów działalności przestępczej każdego z podejrzanych; zebranie dowodów wystarczających do ścigania przestępców oraz określenie priorytetowych sposobów przeciwdziałania tej kategorii wykroczeń. Istotnym warunkiem skutecznej organizacji dochodzenia w każdej sytuacji śledczej jest wykorzystanie czynnika zaskoczenia w toku jawnych i niejawnych czynności procesowych.

INFLACJA PRAWA W KRAJACH DEMOKRACJI PRZEJŚCIOWEJ I SPOSOBY JEJ PRZEZWYCIĘŻENIA: BADANIE KONSTYTUCYJNE

Bohdan Drapiatyi

aspirant Wydziału Prawa Konstytucyjnego i Samorządu Terytorialnego Instytutu Państwa i Prawa imienia V.M. Koreckiego (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-8360-498X

Anotation. Artykuł poświęcono badaniu problemów inflacji prawa jako normatywnej nadprodukcji ustaw, które przestają być efektywne w praktycznej realizacji w państwach w okresie transformacji i nakreśla sposoby jej przezwyciężenia. Celem artykułu jest ukazanie przyczyn i uwarunkowań inflacji prawa w sensie konstytucyjnym oraz sformułowanie autorskich wniosków dotyczących sposobów przezwyciężania takiej inflacji w państwach w okresie transformacji. Metody naukowe: aksjologiczna; dialektyczna; ontologiczna; systemowa wraz z historyczną; funkcjonalna (formalnoprawna, metody abstrakcji, analizy, syntezy, indukcji, dedukcji, dekompozycji, modelowania itp.) Główne wyniki badań. Stwierdza się, że stan przejściowy państw jest zdeterminowany przez szeroki zakres procesów z konieczności niestabilnych. W okresie przejściowym państwa społeczeństwo staje w obliczu kryzysu regulacji prawnej, kiedy to prawo z określonych przyczyn częściowo traci status najbardziej skutecznego i uniwersalnego regulatora stosunków społecznych. Ten kryzys prawa przejawia się m.in. w inflacji prawa.
Keywords: Artykuł poświęcono badaniu problemów inflacji prawa jako normatywnej nadprodukcji ustaw, które przestają być efektywne w praktycznej realizacji w państwach w okresie transformacji i nakreśla sposoby jej przezwyciężenia. Celem artykułu jest ukazanie przyczyn i uwarunkowań inflacji prawa w sensie konstytucyjnym oraz sformułowanie autorskich wniosków dotyczących sposobów przezwyciężania takiej inflacji w państwach w okresie transformacji. Metody naukowe: aksjologiczna; dialektyczna; ontologiczna; systemowa wraz z historyczną; funkcjonalna (formalnoprawna, metody abstrakcji, analizy, syntezy, indukcji, dedukcji, dekompozycji, modelowania itp.) Główne wyniki badań. Stwierdza się, że stan przejściowy państw jest zdeterminowany przez szeroki zakres procesów z konieczności niestabilnych. W okresie przejściowym państwa społeczeństwo staje w obliczu kryzysu regulacji prawnej, kiedy to prawo z określonych przyczyn częściowo traci status najbardziej skutecznego i uniwersalnego regulatora stosunków społecznych. Ten kryzys prawa przejawia się m.in. w inflacji prawa.

POJĘCIE I ISTOTA PROCEDUR ADMINISTRACYJNYCH DLA ZAPEWNIENIA BEZPIECZEŃSTWA NARODOWEGO UKRAINY W KONTEKŚCIE INTEGRACJI EUROPEJSKIEJ

Iryna Nakonechna

kandydat nauk prawnych, docent, profesor Katedry Ogólnych Dyscyplin Prawnych Narodowej Akademii Służby Bezpieczeństwa Ukrainy (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0001-9405-4621

Anotation. Artykuł poświęcono zdefiniowaniu pojęcia i ujawnieniu istoty procedur administracyjnych dla zapewnienia bezpieczeństwa narodowego Ukrainy w kontekście integracji europejskiej. Uogólniono, że cechy procedur administracyjnych dla zapewnienia bezpieczeństwa narodowego Ukrainy w kontekście integracji europejskiej są następujące: (a) jawność, ponieważ są one regulowane przez przepisy administracyjne i odnoszą się do stosunków publicznoprawnych w zakresie zagwarantowania każdemu państwu bezpieczeństwa poprzez ochronę i obronę suwerenności państwowej, integralności terytorialnej, demokratycznego porządku konstytucyjnego i innych interesów narodowych Ukrainy przed realnymi i potencjalnymi zagrożeniami; (b) pewność normatywna – ich obecność jest ustalona w ustawach zasadniczych, a szczegóły etapów są zapewnione przez zarządzenia; (c) mają specjalny skład podmiotowy – są realizowane przez podmioty sektora bezpieczeństwa i obrony; (d) są wykonywane w specjalnym celu – dla szybkiej i opłacalnej ochrony interesów narodowych i wartości Ukrainy; (e) przewidują etapową realizację – składają się z zespołu sekwencyjnych działań, które ostatecznie zapewniają obiektywizację zakończonej czynności administracyjnej.
Keywords: Artykuł poświęcono zdefiniowaniu pojęcia i ujawnieniu istoty procedur administracyjnych dla zapewnienia bezpieczeństwa narodowego Ukrainy w kontekście integracji europejskiej. Uogólniono, że cechy procedur administracyjnych dla zapewnienia bezpieczeństwa narodowego Ukrainy w kontekście integracji europejskiej są następujące: (a) jawność, ponieważ są one regulowane przez przepisy administracyjne i odnoszą się do stosunków publicznoprawnych w zakresie zagwarantowania każdemu państwu bezpieczeństwa poprzez ochronę i obronę suwerenności państwowej, integralności terytorialnej, demokratycznego porządku konstytucyjnego i innych interesów narodowych Ukrainy przed realnymi i potencjalnymi zagrożeniami; (b) pewność normatywna – ich obecność jest ustalona w ustawach zasadniczych, a szczegóły etapów są zapewnione przez zarządzenia; (c) mają specjalny skład podmiotowy – są realizowane przez podmioty sektora bezpieczeństwa i obrony; (d) są wykonywane w specjalnym celu – dla szybkiej i opłacalnej ochrony interesów narodowych i wartości Ukrainy; (e) przewidują etapową realizację – składają się z zespołu sekwencyjnych działań, które ostatecznie zapewniają obiektywizację zakończonej czynności administracyjnej.

IMPLEMENTACJA DOKTRYN EUROPEJSKIEGO TRYBUNAŁU PRAW CZŁOWIEKA DO PRAWA KRAJOWEGO: ASPEKT METODOLOGICZNY

Ruben Stepanian

aspirant Odeskiego Uniwersytetu Spraw Wewnętrznych (Odessa, Ukraina)

ORCID ID: 0009-0005-5248-8524

Anotation. Artykuł poświęcono metodologii poznania doktryn stosowanych przez Europejski Trybunał Praw Człowieka. Autor identyfikuje konkretne podejścia metodologiczne i ujawnia ich treść. Złożoność problematyki implementacji doktryn wypracowanych w ramach innych systemów prawnych, w szczególności organizacji regionalnych, wymaga zastosowania kompleksowego zestawu narzędzi metodologicznych dla ich prawidłowego postrzegania, wśród których poczesne miejsce zajmują podejścia aksjologiczne, hermeneutyczne, metody porównawcze i analizy treści. Autor podkreśla znaczenie uwzględnienia specyfiki prawa krajowego i jego społeczno-kulturowego charakteru. Wiele uwagi poświęca wyjaśnieniu treści podejścia aksjologicznego oraz osobliwościom jego wykorzystania do badania istoty doktryn ukształtowanych w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w celu ich dalszej implementacji do krajowego prawa karno-procesowego.
Keywords: Artykuł poświęcono metodologii poznania doktryn stosowanych przez Europejski Trybunał Praw Człowieka. Autor identyfikuje konkretne podejścia metodologiczne i ujawnia ich treść. Złożoność problematyki implementacji doktryn wypracowanych w ramach innych systemów prawnych, w szczególności organizacji regionalnych, wymaga zastosowania kompleksowego zestawu narzędzi metodologicznych dla ich prawidłowego postrzegania, wśród których poczesne miejsce zajmują podejścia aksjologiczne, hermeneutyczne, metody porównawcze i analizy treści. Autor podkreśla znaczenie uwzględnienia specyfiki prawa krajowego i jego społeczno-kulturowego charakteru. Wiele uwagi poświęca wyjaśnieniu treści podejścia aksjologicznego oraz osobliwościom jego wykorzystania do badania istoty doktryn ukształtowanych w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w celu ich dalszej implementacji do krajowego prawa karno-procesowego.

GŁÓWNE ZADANIA I CECHY OGÓLNEGO SPOŁECZNEGO ZAPOBIEGANIA DEZERCJI W WARUNKACH STANU WOJENNEGO W UKRAINIE

Anna Rieva

Aspirantka Międzynarodowego Uniwersytetu Biznesu i Prawa (Odessa, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0001-8445-7590

Anotation. Zapobieganie przestępczości wojennej w ogóle, a w szczególności dezercji, jest jednym z najbardziej palących współczesnych problemów w warunkach panujących w Ukrainie. Zapewnienie legalności i dyscypliny wojskowej w Siłach Zbrojnych Ukrainy, ustanowienie jasnych praw i obowiązków personelu wojskowego, ich ochrony prawnej i społecznej uporczywie dyktują potrzebę poprawy nie tylko prawa wojskowego, ale także karnego i praktyki jego stosowania w nowoczesnych warunkach. Podstawą ogólnospołecznego zapobiegania dezercji w Ukrainie powinno być kształtowanie patriotyzmu żołnierzy Sił Zbrojnych Ukrainy i innych formacji wojskowych. Wymaga to kompleksowego i wszechstronnego wpływu władz państwowych i wojskowych, dowódców i szefów, odpowiednich urzędników, organizacji społecznych na świadomość, podświadomość i zachowanie osobowości żołnierza, na psychologię zespołu wojskowego w procesie życia jego członków w celu ukształtowania w nich wysokich moralnych, politycznych, cywilnych, wojskowych, zawodowych, społecznopsychologicznych, psychicznych i fizycznych cech niezbędnych do pomyślnego wypełnienia w każdych warunkach konstytucyjnego obowiązku ochrony ojczyzny, a zwłaszcza w warunkach stanu wojennego, i rozwiązania takich zadań: formowanie wśród członków Sił Zbrojnych Ukrainy i młodzieży lojalności i wierności narodowi ukraińskiemu, gotowości do obrony Ukrainy, zapewnienia ochrony jej suwerenności, integralności terytorialnej i niedotykalności; kształcenie personelu Sił Zbrojnych Ukrainy w zakresie dyscypliny, sumienności i uczciwości podczas wykonywania obowiązku wojskowego, świadomego podporządkowania się rozkazom (rozporządzeniom) dowódców (kierowników), ścisłego przestrzegania Konstytucji Ukrainy i praw Ukrainy; skierowanie wysokich uczuć patriotycznych żołnierzy służby czynnej w celu wyboru przez nich w przyszłości zawodu oficera, sierżanta (podoficera), żołnierza (marynarza) służby wojskowej na podstawie umowy Sił Zbrojnych Ukrainy; formowanie wśród przyszłych kandydatów do szkolenia w wyższych instytucjach wojskowych (wojskowych i młodzieży cywilnej) wizerunku i atrakcyjności specjalności wojskowych o profilu dowodzenia i wojskowo-technicznym; formowanie wśród żołnierzy Sił Zbrojnych Ukrainy i młodzieży dążenia do; samorozwoju fizycznego; wychowanie wśród żołnierzy dumy z przynależności do Sił Zbrojnych Ukrainy, do rodzaju Sił Zbrojnych Ukrainy, jednostki wojskowej i jednostki; wspieranie i wszechstronne propagowanie wojskowych dynastii rodzinnych.
Keywords: Zapobieganie przestępczości wojennej w ogóle, a w szczególności dezercji, jest jednym z najbardziej palących współczesnych problemów w warunkach panujących w Ukrainie. Zapewnienie legalności i dyscypliny wojskowej w Siłach Zbrojnych Ukrainy, ustanowienie jasnych praw i obowiązków personelu wojskowego, ich ochrony prawnej i społecznej uporczywie dyktują potrzebę poprawy nie tylko prawa wojskowego, ale także karnego i praktyki jego stosowania w nowoczesnych warunkach. Podstawą ogólnospołecznego zapobiegania dezercji w Ukrainie powinno być kształtowanie patriotyzmu żołnierzy Sił Zbrojnych Ukrainy i innych formacji wojskowych. Wymaga to kompleksowego i wszechstronnego wpływu władz państwowych i wojskowych, dowódców i szefów, odpowiednich urzędników, organizacji społecznych na świadomość, podświadomość i zachowanie osobowości żołnierza, na psychologię zespołu wojskowego w procesie życia jego członków w celu ukształtowania w nich wysokich moralnych, politycznych, cywilnych, wojskowych, zawodowych, społecznopsychologicznych, psychicznych i fizycznych cech niezbędnych do pomyślnego wypełnienia w każdych warunkach konstytucyjnego obowiązku ochrony ojczyzny, a zwłaszcza w warunkach stanu wojennego, i rozwiązania takich zadań: formowanie wśród członków Sił Zbrojnych Ukrainy i młodzieży lojalności i wierności narodowi ukraińskiemu, gotowości do obrony Ukrainy, zapewnienia ochrony jej suwerenności, integralności terytorialnej i niedotykalności; kształcenie personelu Sił Zbrojnych Ukrainy w zakresie dyscypliny, sumienności i uczciwości podczas wykonywania obowiązku wojskowego, świadomego podporządkowania się rozkazom (rozporządzeniom) dowódców (kierowników), ścisłego przestrzegania Konstytucji Ukrainy i praw Ukrainy; skierowanie wysokich uczuć patriotycznych żołnierzy służby czynnej w celu wyboru przez nich w przyszłości zawodu oficera, sierżanta (podoficera), żołnierza (marynarza) służby wojskowej na podstawie umowy Sił Zbrojnych Ukrainy; formowanie wśród przyszłych kandydatów do szkolenia w wyższych instytucjach wojskowych (wojskowych i młodzieży cywilnej) wizerunku i atrakcyjności specjalności wojskowych o profilu dowodzenia i wojskowo-technicznym; formowanie wśród żołnierzy Sił Zbrojnych Ukrainy i młodzieży dążenia do; samorozwoju fizycznego; wychowanie wśród żołnierzy dumy z przynależności do Sił Zbrojnych Ukrainy, do rodzaju Sił Zbrojnych Ukrainy, jednostki wojskowej i jednostki; wspieranie i wszechstronne propagowanie wojskowych dynastii rodzinnych.

JEDNOSTKI SAMORZĄDU TERYTORIALNEGO JAKO PODMIOTY REALIZACJI PAŃSTWOWEJ POLITYKI PODATKOWEJ W UKRAINIE

Artem Yefremov

kandydat nauk prawnych, kierownik Urzędu Głównego Państwowej Służby Podatkowej w Obwodzie Charkowskim jako odrębnej jednostki Państwowej Służby Podatkowej Ukrainy (Charków, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-1727-0743

Anotation. Artykuł naukowy poświęcono najważniejszemu kierunkowi działalności jednostek samorządu terytorialnego – realizacji państwowej polityki podatkowej na określonej jednostce administracyjno-terytorialnej poprzez uczestnictwo w określonych stosunkach administracyjnoprawnych. Jednocześnie, wykonując dokładnie zadania związane z realizacją państwowej polityki podatkowej, te ostatnie mają status administracyjnoprawny. Należy zauważyć, że jednostki samorządu terytorialnego, choć mają wyłącznie kompetencje w zakresie realizacji państwowej polityki podatkowej, jednak do zapewnienia niezależności finansowej społeczności terytorialnej tego na dziś nie wystarczy. Kompetencje jednostek samorządu terytorialnego są realizowane w takich procedurach administracyjnych, jak: 1) egzekwowanie prawa (polegające na rozpatrywaniu i rozwiązywaniu indywidualnej konkretnej sytuacji życiowej w zakresie podatków); 2) tworzenie przepisów (przyjmowanie odpowiednich aktów normatywnych i prawnych w tym zakresie; działania związane z przyjęciem różnego rodzaju programów rozwojowych określonej społeczności terytorialnej, w których określa się prognozę budżetu lokalnego, jego projekt i stan wykonania); 3) założycielskie (uprawnienia do tworzenia organów konsultacyjnych, doradczych i innych organów pomocniczych w zakresie rozwoju małych i średnich przedsiębiorstw); 4) kontrolne (polegają na realizacji szeregu funkcji kontrolnych).
Keywords: Artykuł naukowy poświęcono najważniejszemu kierunkowi działalności jednostek samorządu terytorialnego – realizacji państwowej polityki podatkowej na określonej jednostce administracyjno-terytorialnej poprzez uczestnictwo w określonych stosunkach administracyjnoprawnych. Jednocześnie, wykonując dokładnie zadania związane z realizacją państwowej polityki podatkowej, te ostatnie mają status administracyjnoprawny. Należy zauważyć, że jednostki samorządu terytorialnego, choć mają wyłącznie kompetencje w zakresie realizacji państwowej polityki podatkowej, jednak do zapewnienia niezależności finansowej społeczności terytorialnej tego na dziś nie wystarczy. Kompetencje jednostek samorządu terytorialnego są realizowane w takich procedurach administracyjnych, jak: 1) egzekwowanie prawa (polegające na rozpatrywaniu i rozwiązywaniu indywidualnej konkretnej sytuacji życiowej w zakresie podatków); 2) tworzenie przepisów (przyjmowanie odpowiednich aktów normatywnych i prawnych w tym zakresie; działania związane z przyjęciem różnego rodzaju programów rozwojowych określonej społeczności terytorialnej, w których określa się prognozę budżetu lokalnego, jego projekt i stan wykonania); 3) założycielskie (uprawnienia do tworzenia organów konsultacyjnych, doradczych i innych organów pomocniczych w zakresie rozwoju małych i średnich przedsiębiorstw); 4) kontrolne (polegają na realizacji szeregu funkcji kontrolnych).

SPECYFIKA WYPEŁNIANIA OBOWIĄZKU PODATKOWEGO Z TYTUŁU PODATKU GRUNTOWEGO PRZEZ OSOBĘ FIZYCZNĄ – PODATNIKA

Liudmyla Chemerys

asystent sędziego Charkowskiego Sądu Apelacyjnego (Charków, Ukraina)

ORCID ID: 0009-0007-7293-096X

Anotation. W artykule określono przesłanki nabycia statusu przez osobę fizyczną – podatnika. Ustalono podstawy do naliczania podatku gruntowego. Wykazano, że na osobie fizycznej – podatnikowi ciążą równoczesne obowiązki związane z realizacją obowiązku podatkowego, a mianowicie: złożenie informacji o wszystkich przedmiotach opodatkowania będących własnością, dzierżawą lub najmem na formularzu nr 20-ОПП, w tym o działkach gruntu. Autor zauważa, że wraz z wprowadzeniem stanu wojennego w Ukrainie nastąpiły korekty w zakresie wykonywania przez podatnika obowiązku podatkowego z tytułu podatku gruntowego. W marcu 2022 r. przyjęto Ustawę, która przewidywała zwolnienie podatnika z obowiązku zapłaty podatku gruntowego za działki położone na terytoriach, na których toczą się działania wojenne. Zmiany w Kodeksie Podatkowym Ukrainy w maju 2022 r., które przewidywały zwolnienie z odpowiedzialności w przypadku niemożności terminowego wykonania przez podatnika obowiązku podatkowego, doprowadziły do powstania konfliktu prawnego, przedstawiono zalecenia dotyczące jego eliminacji.
Keywords: W artykule określono przesłanki nabycia statusu przez osobę fizyczną – podatnika. Ustalono podstawy do naliczania podatku gruntowego. Wykazano, że na osobie fizycznej – podatnikowi ciążą równoczesne obowiązki związane z realizacją obowiązku podatkowego, a mianowicie: złożenie informacji o wszystkich przedmiotach opodatkowania będących własnością, dzierżawą lub najmem na formularzu nr 20-ОПП, w tym o działkach gruntu. Autor zauważa, że wraz z wprowadzeniem stanu wojennego w Ukrainie nastąpiły korekty w zakresie wykonywania przez podatnika obowiązku podatkowego z tytułu podatku gruntowego. W marcu 2022 r. przyjęto Ustawę, która przewidywała zwolnienie podatnika z obowiązku zapłaty podatku gruntowego za działki położone na terytoriach, na których toczą się działania wojenne. Zmiany w Kodeksie Podatkowym Ukrainy w maju 2022 r., które przewidywały zwolnienie z odpowiedzialności w przypadku niemożności terminowego wykonania przez podatnika obowiązku podatkowego, doprowadziły do powstania konfliktu prawnego, przedstawiono zalecenia dotyczące jego eliminacji.

MIĘDZYNARODOWY SYSTEM INSTYTUCJONALNY ADMINISTRACYJNOPRAWNEGO MECHANIZMU ZAPEWNIENIA ZRÓWNOWAŻONEGO GOSPODAROWANIA W LASACH UKRAINY

Vitalii Vaida

aspirant Katedry Prawa Administracyjnego, Finansowego i Informatycznego Wydziału Prawa Państwowej Wyższej Instytucji Edukacyjnej „Użhorodzki Uniwersytet Narodowy” (Użhorod, Ukraina)

ORCID ID: 0009-0006-0991-5946

Anotation. W niniejszym artykule przeanalizowano międzynarodowy system instytucjonalny administracyjnoprawnego mechanizmu zapewnienia zrównoważonego gospodarowania w lasach Ukrainy. Celem artykułu jest scharakteryzowanie międzynarodowego systemu instytucjonalnego administracyjnoprawnego mechanizmu zapewnienia zrównoważonego gospodarowania w lasach Ukrainy. Metody badawcze to ogólne metody naukowe i specjalnie prawne. Na podstawie przeprowadzonych badań ustalono, że międzynarodowy system instytucjonalny administracyjnoprawnego mechanizmu zapewnienia zrównoważonego gospodarowania w lasach Ukrainy jest wzajemnie uzgodnionym zbiorem uprawnionych podmiotów działających na podstawie prawa międzynarodowego Ukrainy i ich działalności w celu zapewnienia zrównoważonego gospodarowania w lasach Ukrainy. Międzynarodowe organizacje pozarządowe, w szczególności Leśna Rada Powiernicza, są ważnym elementem międzynarodowego systemu instytucjonalnego mechanizmu administracyjnoprawnego zapewnienia zrównoważonego gospodarowania w lasach Ukrainy. Zrównoważone prowadzenie gospodarki leśnej wymaga ciągłego doskonalenia zagospodarowania lasami, stosowania skutecznych mechanizmów i wdrażania najlepszych światowych praktyk gospodarki leśnej w Ukrainie.
Keywords: W niniejszym artykule przeanalizowano międzynarodowy system instytucjonalny administracyjnoprawnego mechanizmu zapewnienia zrównoważonego gospodarowania w lasach Ukrainy. Celem artykułu jest scharakteryzowanie międzynarodowego systemu instytucjonalnego administracyjnoprawnego mechanizmu zapewnienia zrównoważonego gospodarowania w lasach Ukrainy. Metody badawcze to ogólne metody naukowe i specjalnie prawne. Na podstawie przeprowadzonych badań ustalono, że międzynarodowy system instytucjonalny administracyjnoprawnego mechanizmu zapewnienia zrównoważonego gospodarowania w lasach Ukrainy jest wzajemnie uzgodnionym zbiorem uprawnionych podmiotów działających na podstawie prawa międzynarodowego Ukrainy i ich działalności w celu zapewnienia zrównoważonego gospodarowania w lasach Ukrainy. Międzynarodowe organizacje pozarządowe, w szczególności Leśna Rada Powiernicza, są ważnym elementem międzynarodowego systemu instytucjonalnego mechanizmu administracyjnoprawnego zapewnienia zrównoważonego gospodarowania w lasach Ukrainy. Zrównoważone prowadzenie gospodarki leśnej wymaga ciągłego doskonalenia zagospodarowania lasami, stosowania skutecznych mechanizmów i wdrażania najlepszych światowych praktyk gospodarki leśnej w Ukrainie.

ADMINISTRACYJNOPRAWNY MECHANIZM WSPФÓŁDZIAŁANIA PODMIOTÓW SEKTORA BEZPIECZEŃSTWA I OBRONY W CELU ZAPEWNIENIA BEZPIECZEŃSTWA NARODOWEGO: DEFINICJA KONCEPTUALNA I CELOWA

Andrii Varkhov

student Naukowo-Badawczego Instytutu Prawa Publicznego (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-5637-2924

Anotation. Ustalono, że przeznaczenie tego mechanizmu jest reprezentowane poprzez podwójne znaczenie jego celu. W wąskim znaczeniu jest to kształtowanie ram prawnych dla wspólnych działań podmiotów sektora bezpieczeństwa i obrony w celu identyfikacji, terminowego reagowania, podejmowania środków przeciwdziałania i likwidacji skutków zagrożeń dla interesów narodowych i wartości Ukrainy, a także monitorowania ich realizacji. W szerokim rozumieniu oznacza to ukształtowanie efektywnego systemu bezpieczeństwa narodowego, wzmocnienie zdolności instytucjonalnych uprawnionych podmiotów w celu zapewnienia jak najbardziej efektywnego procesu podejmowania i realizacji decyzji taktycznych i strategicznych w tym zakresie. Autor dochodzi do wniosku, że należy go traktować jako samodzielne zjawisko prawne, które stanowi integralną część instrumentalnego komponentu systemu zarządzania bezpieczeństwem narodowym.
Keywords: Ustalono, że przeznaczenie tego mechanizmu jest reprezentowane poprzez podwójne znaczenie jego celu. W wąskim znaczeniu jest to kształtowanie ram prawnych dla wspólnych działań podmiotów sektora bezpieczeństwa i obrony w celu identyfikacji, terminowego reagowania, podejmowania środków przeciwdziałania i likwidacji skutków zagrożeń dla interesów narodowych i wartości Ukrainy, a także monitorowania ich realizacji. W szerokim rozumieniu oznacza to ukształtowanie efektywnego systemu bezpieczeństwa narodowego, wzmocnienie zdolności instytucjonalnych uprawnionych podmiotów w celu zapewnienia jak najbardziej efektywnego procesu podejmowania i realizacji decyzji taktycznych i strategicznych w tym zakresie. Autor dochodzi do wniosku, że należy go traktować jako samodzielne zjawisko prawne, które stanowi integralną część instrumentalnego komponentu systemu zarządzania bezpieczeństwem narodowym.

TEORETYCZNE I METODOLOGICZNE PODEJŚCIA DO BADANIA PROCESU STOSOWANIA PRAWA I JEGO ZASAD

Vasyl Hnatchuk

Instytucja szkolnictwa wyższego „Uniwersytet Króla Daniela” (Iwano-Frankiwsk, Ukraina)

ORCID ID: 0009-0008-1911-2340

Anotation. W artykule zbadano główne teoretyczne i metodologiczne podejścia do procesu stosowania prawa i jego zasad na podstawie analizy koncepcji naukowych naukowców. Stwierdza się, że stosowanie prawa jest najobszerniejszą częścią praktyki prawniczej, dlatego celowe jest wyodrębnienie w jej ramach procesu stosowania prawa, którego skuteczność zależy od realizacji zasad ogólnoprawnych, cywilizacyjnych i szczególnoprawnych. Autor uzasadnia, że głównym celem procesu stosowania prawa i jego zasad jest indywidualne regulowanie stosunków społecznych.
Keywords: W artykule zbadano główne teoretyczne i metodologiczne podejścia do procesu stosowania prawa i jego zasad na podstawie analizy koncepcji naukowych naukowców. Stwierdza się, że stosowanie prawa jest najobszerniejszą częścią praktyki prawniczej, dlatego celowe jest wyodrębnienie w jej ramach procesu stosowania prawa, którego skuteczność zależy od realizacji zasad ogólnoprawnych, cywilizacyjnych i szczególnoprawnych. Autor uzasadnia, że głównym celem procesu stosowania prawa i jego zasad jest indywidualne regulowanie stosunków społecznych.

STATUS PRAWNY GABINETU MINISTRÓW UKRAINY JAKO NAJWYŻSZEGO ORGANU SPÓŁKI AKCYJNEJ „KOLEJE UKRAIŃSKIE”

Hanna Zaikina

doktorantka nauk prawnych Naukowo-Badawczego Instytutu Prawa Publicznego (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-0499-5343

Anotation. Artykuł ujawnia status prawny Gabinetu Ministrów Ukrainy jako najwyższego organu spółki akcyjnej „Koleje Ukraińskie” jako status prawny najwyższego wewnętrznego organu zarządzającego Ukrzaliznyci, który w formie walnego zgromadzenia i na podstawie administracyjno-handlowego prawa oraz wewnętrznych norm statutowych Ukrzaliznyci zapewnia rozwój transportowej infrastruktury kolejowej w Ukrainie. Autor ustala, że Gabinet Ministrów Ukrainy, jako najwyższy organ spółki akcyjnej „Koleje Ukraińskie”, tworzy strategię dzialalności Ukrzaliznyci, określa zmiany statutowe dotyczące wewnętrznego zarządzania akcjami i kapitałem zakładowym, kontroluje i koordynuje wewnętrzny system zarządzania, przegląda i zatwierdza sprawozdania finansowe spółki oraz wykonuje inne scentralizowane zadania nadzoru korporacyjnego.
Keywords: Artykuł ujawnia status prawny Gabinetu Ministrów Ukrainy jako najwyższego organu spółki akcyjnej „Koleje Ukraińskie” jako status prawny najwyższego wewnętrznego organu zarządzającego Ukrzaliznyci, który w formie walnego zgromadzenia i na podstawie administracyjno-handlowego prawa oraz wewnętrznych norm statutowych Ukrzaliznyci zapewnia rozwój transportowej infrastruktury kolejowej w Ukrainie. Autor ustala, że Gabinet Ministrów Ukrainy, jako najwyższy organ spółki akcyjnej „Koleje Ukraińskie”, tworzy strategię dzialalności Ukrzaliznyci, określa zmiany statutowe dotyczące wewnętrznego zarządzania akcjami i kapitałem zakładowym, kontroluje i koordynuje wewnętrzny system zarządzania, przegląda i zatwierdza sprawozdania finansowe spółki oraz wykonuje inne scentralizowane zadania nadzoru korporacyjnego.

WYKORZYSTANIE DOŚWIADCZEŃ ZAGRANICZNYCH JAKO WARUNEK POPRAWY MECHANIZMU ADMINISTRACYJNOPRAWNEJ REGULACJI TRANSPORTU KOLEJOWEGO W UKRAINIE

Andrii Kaliuzhnyi

student Naukowo-Badawczego Instytutu Prawa Publicznego (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0003-1996-8485

Anotation. Na podstawie analizy obowiązującego prawa, dostępnych źródeł naukowych, publicystycznych i metodologicznych, artykuł bada zagraniczną praktykę administracyjnoprawnej regulacji transportu kolejowego i nakreśla tendencje do dalszego wykorzystania jej pozytywnych osiągnięć w dzisiejszych ukraińskich realiach. Na podstawie uogólnienia najlepszych praktyk zagranicznych autor bada osobliwości administracyjnoprawnej regulacji transportu kolejowego w krajach o rozwiniętych połączeniach transportowych i dowodzi, że środki administracji publicznej mają pierwszeństwo przed środkami prawa prywatnego.
Keywords: Na podstawie analizy obowiązującego prawa, dostępnych źródeł naukowych, publicystycznych i metodologicznych, artykuł bada zagraniczną praktykę administracyjnoprawnej regulacji transportu kolejowego i nakreśla tendencje do dalszego wykorzystania jej pozytywnych osiągnięć w dzisiejszych ukraińskich realiach. Na podstawie uogólnienia najlepszych praktyk zagranicznych autor bada osobliwości administracyjnoprawnej regulacji transportu kolejowego w krajach o rozwiniętych połączeniach transportowych i dowodzi, że środki administracji publicznej mają pierwszeństwo przed środkami prawa prywatnego.

SPECYFIKA STRUKTURY REGUŁ MOTYWACYJNYCH W GAŁĘZIACH WSPÓŁCZESNEGO PRAWA UKRAIŃSKIEGO

Nazarii Kernychnyi

kandydat na uzyskanie wykształcenia wyższego stopnia doktora filozofii w specjalności 081 Prawo, Instytucja szkolnictwa wyższego „Uniwersytet Króla Daniela” (Iwano-Frankiwsk, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0003-3029-0127

Anotation. Artykuł ukazuje specyfikę struktury reguł motywacyjnych, analizuje główne podejścia naukowe do określenia roli reguł motywacyjnych w ukraińskim systemie prawnym. Szczególną uwagę poświęca się analizie struktury reguł motywacyjnych głównych gałęzi prawa Ukrainy w kontekście pozytywnego wpływu państwa na tworzenie wysokich wskaźników przestrzegania prawa wśród obywateli i zachęcania ich do aktywnego zachowania zgodnego z prawem w określonych dziedzinach życia publicznego oraz mechanizmu prawnej regulacji stosunków publicznych.
Keywords: Artykuł ukazuje specyfikę struktury reguł motywacyjnych, analizuje główne podejścia naukowe do określenia roli reguł motywacyjnych w ukraińskim systemie prawnym. Szczególną uwagę poświęca się analizie struktury reguł motywacyjnych głównych gałęzi prawa Ukrainy w kontekście pozytywnego wpływu państwa na tworzenie wysokich wskaźników przestrzegania prawa wśród obywateli i zachęcania ich do aktywnego zachowania zgodnego z prawem w określonych dziedzinach życia publicznego oraz mechanizmu prawnej regulacji stosunków publicznych.

KSZTAŁTOWANIE KULTURY PRAWNEJ ORGANÓW ŚCIGANIA W UKRAINIE

Mykola Knyhnytskyi

kandydat na uzyskanie wykształcenia wyższego stopnia doktora filozofii w specjalności 081 Prawo, Instytucja szkolnictwa wyższego „Uniwersytet Króla Daniela” (Iwano-Frankiwsk, Ukraina)

ORCID ID: 0009-0001-6206-5219

Anotation. Artykuł poświęcono aktualnym problemom kształtowania kultury prawnej organów ścigania w Ukrainie. Autor skupia się na roli kultury prawnej w działalności organów ścigania. Badane są główne negatywne przyczyny i czynniki niskiego poziomu kultury prawnej wśród organów ścigania. Stwierdzono i uzasadniono, że jednym z głównych sposobów kształtowania odpowiedniego poziomu kultury prawnej organów ścigania jest ich właściwe szkolenie zawodowe w zakresie etyki i deontologii zawodowej.
Keywords: Artykuł poświęcono aktualnym problemom kształtowania kultury prawnej organów ścigania w Ukrainie. Autor skupia się na roli kultury prawnej w działalności organów ścigania. Badane są główne negatywne przyczyny i czynniki niskiego poziomu kultury prawnej wśród organów ścigania. Stwierdzono i uzasadniono, że jednym z głównych sposobów kształtowania odpowiedniego poziomu kultury prawnej organów ścigania jest ich właściwe szkolenie zawodowe w zakresie etyki i deontologii zawodowej.

DYNAMIKA POLITYKI PRAWNEJ UKRAINY W KONTEKŚCIE KRAJOWYCH I MIĘDZYNARODOWYCH WARTOŚCI PRAWNYCH

Nataliia Kharchenko

kandydatka na uzyskanie wykształcenia wyższego stopnia doktora filozofii w specjalności 081 Prawo, Instytucja szkolnictwa wyższego „Uniwersytet Króla Daniela” (Iwano-Frankiwsk, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-2040-4400

Anotation. Artykuł poświęcono badaniu dynamiki polityki prawnej Ukrainy pod kątem krajowych i międzynarodowych wartości prawnych. Autor uzasadnia osobliwości formowania się podstaw wartościowych ukraińskiej polityki prawnej oraz wpływ na nią europejskich wartości prawnych w obecnym kontekście globalizacji i europejskiej integracji prawnej. Relatywizm wartości prawnych jest szczególnie widoczny w realizacji uniwersalnych standardów praw człowieka, które kodyfikują podstawowe prawa człowieka zapewniające istnienie człowieka jako gatunku (prawo do życia, reprodukcji, godnych warunków życia, zdrowia), a wszelkie odstępstwa od nich są niedopuszczalne. Konieczne jest uwzględnienie czynnika różnorodności kulturowej oraz dążenia krajowych systemów prawnych do zachowania tożsamości kulturowej, tradycji prawnych i wartości właściwych dla cywilizacji. Uwzględnienie różnorodności kulturowej pozwoli cywilizacjom na zachowanie swojej wyjątkowości i tożsamości.
Keywords: Artykuł poświęcono badaniu dynamiki polityki prawnej Ukrainy pod kątem krajowych i międzynarodowych wartości prawnych. Autor uzasadnia osobliwości formowania się podstaw wartościowych ukraińskiej polityki prawnej oraz wpływ na nią europejskich wartości prawnych w obecnym kontekście globalizacji i europejskiej integracji prawnej. Relatywizm wartości prawnych jest szczególnie widoczny w realizacji uniwersalnych standardów praw człowieka, które kodyfikują podstawowe prawa człowieka zapewniające istnienie człowieka jako gatunku (prawo do życia, reprodukcji, godnych warunków życia, zdrowia), a wszelkie odstępstwa od nich są niedopuszczalne. Konieczne jest uwzględnienie czynnika różnorodności kulturowej oraz dążenia krajowych systemów prawnych do zachowania tożsamości kulturowej, tradycji prawnych i wartości właściwych dla cywilizacji. Uwzględnienie różnorodności kulturowej pozwoli cywilizacjom na zachowanie swojej wyjątkowości i tożsamości.

POJĘCIE POLITYKI PAŃSTWA W ZAKRESIE BEZPIECZEŃSTWA NARODOWEGO PRZEZ ORGANY ŚCIGANIA

Mykola Shchuryk

student Naukowo-Badawczego Instytutu Prawa Publicznego (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0001-5471-7018

Anotation. Artykuł analizuje poglądy niektórych uczonych, w tym zagranicznych, na temat definicji pojęcia „polityka publiczna” i oferuje własny pogląd autora na interpretację tego terminu. Podkreśla się, że głównym celem państwa nie jest rozwiązywanie problemów, ale przede wszystkim zapobieganie im. Autor analizuje przepisy obowiązującego prawa Ukrainy dotyczące określenia istoty interesów państwowych, a także rozwój nauki w tym zakresie. Nakreślono podstawową kompozycję interesów narodowych. Określono, że istotę bezpieczeństwa narodowego należy rozpatrywać zarówno w szerokim, jak i wąskim znaczeniu, gdzie w pierwszym przypadku kluczowe jest bezpieczeństwo państwa, a w drugim – bezpieczeństwo pojedynczego obywatela. Autor rozpatruje taką kategorię jak „polityka państwa w dziedzinie bezpieczeństwa narodowego”, analizuje jej istotę i stwierdza, że przez politykę państwa w dziedzinie bezpieczeństwa narodowego należy rozumieć zespół działań i środków państwa (instytucji, zakładów, organów władzy publicznej) mających na celu przygotowanie i wdrożenie najnowszych i najskuteczniejszych procesów i technik służących ochronie interesów państwa, społeczeństwa i jednostki w sferze obronnej, politycznej, społecznej, polityki zagranicznej, gospodarczej, informacyjnej i ekologicznej przed zagrożeniami wewnętrznymi.
Keywords: Artykuł analizuje poglądy niektórych uczonych, w tym zagranicznych, na temat definicji pojęcia „polityka publiczna” i oferuje własny pogląd autora na interpretację tego terminu. Podkreśla się, że głównym celem państwa nie jest rozwiązywanie problemów, ale przede wszystkim zapobieganie im. Autor analizuje przepisy obowiązującego prawa Ukrainy dotyczące określenia istoty interesów państwowych, a także rozwój nauki w tym zakresie. Nakreślono podstawową kompozycję interesów narodowych. Określono, że istotę bezpieczeństwa narodowego należy rozpatrywać zarówno w szerokim, jak i wąskim znaczeniu, gdzie w pierwszym przypadku kluczowe jest bezpieczeństwo państwa, a w drugim – bezpieczeństwo pojedynczego obywatela. Autor rozpatruje taką kategorię jak „polityka państwa w dziedzinie bezpieczeństwa narodowego”, analizuje jej istotę i stwierdza, że przez politykę państwa w dziedzinie bezpieczeństwa narodowego należy rozumieć zespół działań i środków państwa (instytucji, zakładów, organów władzy publicznej) mających na celu przygotowanie i wdrożenie najnowszych i najskuteczniejszych procesów i technik służących ochronie interesów państwa, społeczeństwa i jednostki w sferze obronnej, politycznej, społecznej, polityki zagranicznej, gospodarczej, informacyjnej i ekologicznej przed zagrożeniami wewnętrznymi.

POJĘCIE I CECHY USŁUG ADMINISTRACYJNYCH W DZIAŁALNOŚCI REGIONALNYCH CENTRÓW SERWISOWYCH MINISTERSTWA SPRAW WEWNĘTRZNYCH

Serhii Pyzhov

student Donieckiego Państwowego Uniwersytetu Spraw Wewnętrznych (Kropywnycki, Ukraina)

ORCID ID: 0009-0006-5983-9363

Anotation. Artykuł poświęcono wyjaśnieniu pojęcia i cech usług administracyjnych w działalności regionalnych centrów serwisowych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych. Stwierdzono, że świadczenie usług administracyjnych jest wynikiem stosunków publiczno-usługowych, których jednym z podmiotów są centra serwisowe Ministerstwa Spraw Wewnętrznych Ukrainy. Określono treść publicznej działalności usługowej regionalnych centrów serwisowych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, mającej na celu realizację polityki państwa w zakresie świadczenia usług administracyjnych, bezpieczeństwa ruchu drogowego i transportu towarów niebezpiecznych, zapewnienie kontroli państwa nad przestrzeganiem przez podmioty gospodarcze przepisów w określonym obszarze. Sformułowano pojęcie usług administracyjnych w działalności regionalnych centrów serwisowych, jako odpłatne uregulowanie prawne warunków realizacji praw, wolności i uzasadnionych interesów żądających usług administracyjnych na ich wniosek, poprzez wykonywanie przez regionalne centra serwisowe Ministerstwa Spraw Wewnętrznych uprawnień publicznych i usługowych.
Keywords: Artykuł poświęcono wyjaśnieniu pojęcia i cech usług administracyjnych w działalności regionalnych centrów serwisowych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych. Stwierdzono, że świadczenie usług administracyjnych jest wynikiem stosunków publiczno-usługowych, których jednym z podmiotów są centra serwisowe Ministerstwa Spraw Wewnętrznych Ukrainy. Określono treść publicznej działalności usługowej regionalnych centrów serwisowych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, mającej na celu realizację polityki państwa w zakresie świadczenia usług administracyjnych, bezpieczeństwa ruchu drogowego i transportu towarów niebezpiecznych, zapewnienie kontroli państwa nad przestrzeganiem przez podmioty gospodarcze przepisów w określonym obszarze. Sformułowano pojęcie usług administracyjnych w działalności regionalnych centrów serwisowych, jako odpłatne uregulowanie prawne warunków realizacji praw, wolności i uzasadnionych interesów żądających usług administracyjnych na ich wniosek, poprzez wykonywanie przez regionalne centra serwisowe Ministerstwa Spraw Wewnętrznych uprawnień publicznych i usługowych.

SPOSOBY POPEŁNIANIA WYKROCZEŃ KARNYCH ZWIĄZANYCH Z ZAMÓWIENIAMI PUBLICZNYMI W DZIEDZINIE BUDOWNICTWA

Oleksandr Sara

aspirant Katedry Prawa Karnego, Postępowania i Kryminalistyki Międzynarodowego Uniwersytetu Humanistycznego (Odessa, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-2704-0147

Anotation. Uzasadniono, że podstawą takiej działalności przestępczej jest „łapówka” jako metoda korupcyjnego wzbogacenia się, której istotą jest dążenie urzędnika klienta do zakupu towarów, robót lub usług po zawyżonych cenach przy użyciu dwóch podrzędnych i wzajemnie powiązanych mechanizmów jej popełnienia: oferowanie lub udzielanie nienależnej korzyści urzędnikowi klienta w celu zapewnienia zwycięstwa w przetargu; przyjęcie oferty, obietnicy lub otrzymanie nienależnej korzyści przez urzędnika klienta za wykonanie lub niewykonanie dowolnej czynności w interesie oferenta w celu wzięcia udziału w przetargu. Autor uzasadnia, że głównym przejawem defraudacji środków budżetowych z wykorzystaniem „łapówki” jest rozbieżność ceny zakupionych towarów, wykonanych prac lub świadczonych usług w stosunku do wartości rynkowej. Bezpośrednie metody popełniania wykroczeń karnych związanych z zamówieniami publicznymi w sektorze budowlanym są podzielone na grupy: po pierwsze, ogólne, właściwe dla wszystkich wykroczeń karnych związanych z zamówieniami publicznymi; po drugie, specyficzne dla sektora budowlanego.
Keywords: Uzasadniono, że podstawą takiej działalności przestępczej jest „łapówka” jako metoda korupcyjnego wzbogacenia się, której istotą jest dążenie urzędnika klienta do zakupu towarów, robót lub usług po zawyżonych cenach przy użyciu dwóch podrzędnych i wzajemnie powiązanych mechanizmów jej popełnienia: oferowanie lub udzielanie nienależnej korzyści urzędnikowi klienta w celu zapewnienia zwycięstwa w przetargu; przyjęcie oferty, obietnicy lub otrzymanie nienależnej korzyści przez urzędnika klienta za wykonanie lub niewykonanie dowolnej czynności w interesie oferenta w celu wzięcia udziału w przetargu. Autor uzasadnia, że głównym przejawem defraudacji środków budżetowych z wykorzystaniem „łapówki” jest rozbieżność ceny zakupionych towarów, wykonanych prac lub świadczonych usług w stosunku do wartości rynkowej. Bezpośrednie metody popełniania wykroczeń karnych związanych z zamówieniami publicznymi w sektorze budowlanym są podzielone na grupy: po pierwsze, ogólne, właściwe dla wszystkich wykroczeń karnych związanych z zamówieniami publicznymi; po drugie, specyficzne dla sektora budowlanego.